اتصالات تیر به ستون مجموعه ای از نیروهای داخلی را منتقل می کنند. در اتصالات قاب های ساختمانی معمولاً شکل های محوری، بر شی و پیچشی در مقایسه با تغییر شکل خمشی ناچیز بوده و برای مقاصد طراحی از این تغییر شکل ها صرف نظر می شود. بنابراین منحنی های لنگر - دوران، مناسبترین وسیله برای نشان دادن رفتار اتصال است.
این منحنی ها رابطه میان لنگر وارد بر اتصال و تغییر زاویه بین تیر و ستون را به واسطه تغییر شکل ناحیه اتصال نشان می دهد. برای اعمال اثر اتصال در رفتار قاب، تعیین ر فتار لنگر - دوران و اتصال و نمایش آن به صورت یک رابطه ریاضی (مانند عبارت های نمایی، چند جمله ای و…) ضرورت دارد.
گروه بندی اتصالات از نظر سختی
از دیدگاه سختی، اتصالات را می توان به سه گروه تقسیم کرد. گروه اول اتصالات گیردار است که به طور کامل لنگر را بین تیرو ستون انتقال می دهند. گروه دوم اتصالاتی هستند که مقاومتی در برابر لنگر وارده نشان نداده و آزادانه دوران می کنند و بنام اتصالات مفصلی معروفند. گروه سوم نیز اتصالات نیمه گیردارند که سختی آنها بین دو حالت گیردار و مفصلی قرار دارد و بخشی از لنگر را انتقال می دهند.
در عمل همه اتصالات از نوع گیردار هستند ولی با توجه به اینکه وقتی درجه گیرداری از یک حدی بیشتر یا کمتر شود، رفتار اتصال به حالت های حدی بسیار نزدیک می شود، آئین نامه های مختلف حدودی را برای درجه گیرداری تعیین کرده اند تا رده بندی اتصالات برساس این حدود انجام شود.
گروه بندی اتصالات از نظر مقاومت
اتصالات بر اساس مقاومت خمشی که از خود نشان می دهند به دو گروه تصالات با مقاومت کامل و اتصالات با مقاومت جزئی (ناقص) تقسیم می شوند. گروه اول شامل اتصالاتی است که ظرفیت تحمل لنگر آنها بزرگ تر یا مساوی ظرفیت تحمل لنگر (لنگر پلاستیک) تیر متصل به آن است. گروه دوم نیز اتصالاتی هستند که ظرفیت تحمل لنگر آنها کمتر از ظرفیت تحمل تیر متصل به آن است.
گروه بندی اتصالات از نظر شکل پذیری
بر اساس ظرفیت چرخش پلاستیک، اتصالات به دو گروه تقسیم می شوند. اتصالات با شکل پذیری کامل و اتصالات با شکل پذیری جزئی. گروه اول اتصالاتی هستند که ظرفیت چرخش پلاستیک آنها بزرگ تر یا مساوی از ظرفیت چرخش پلاستیک تیر متصل به آن است. گروه دوم اتصالاتی هستند که ظرفیت چرخش پلاستیک آنها کوچک تر از ظرفیت تیر اتصالی است. بر اساس تعریف آئین نامه ها، اتصالی شکل پذیری تلقی می شود که تحت اثر بارهای متناوب و بدون افت مقاومت بیش از 20 درصد، بتواند بیشتر از 0/03 رادیان دوران کند. در غیر اینصورت اتصال ترد خواهد بود.
مدلسازی
برای بررسی اثر اتصالت نیمه گیردار روی رفتار لرزه ای قاب های دو بعدی فولادی مهاربندی شده با مهاربند ضربدری، از چهار گروه قاب هشت طبقه سه دهانه استفاده شده است.
استفاده از اتصالات نیمه گیردار در قاب های مهاربندی شده به طور کلی موجب کاهش برش پایه و جابه جایی در قاب ها می شود. این اتصالت در قاب های صلب موجب کاهش قابل توجه در برش پایه می شوند اما از آنجا که سختی کل قاب کاهش می یابد جابه جایی به مقدار ناچیزی افزایش می یابد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
