روش جوشکاری در صنعت سیمان

روش های جوشکاری که برای سخت پوشانی استفاده می شوند اغلب شامل جوش الکترود دستی، جوش با سیم های توپودری، و جوش زیرپودری است.در این نوع جوشکاری، الکترود ماده مصرفی است که پوشش آن با ایجاد گازهای محافظ از اکسیدشدن ناحیه جوش جلوگیری می کند.

این پوشش می تواند به عنوان اضافه کننده عناصر آلیاژی نیز عمل کند. از مزایای این روش، گستردگی و تنوع مواد مصرفی، ارزان بودن و سهولت استفاده در شرایط مختلف به خصوص فضاهای باز و نقاط با دسترسی مشکل است. از معایب آن سرعت پا یین و دور ریز بالای الکترود است.

جوش با سیم های توپودری

این روش در حقیقت نوعی از جوشکاری میگ مگ است که سیم آن توخالی بوده و داخل سیم با پودر جوشکاری پرشده است. محافظت از حوضچه جوش توسط گاز محافظ CO2 و یا آرگن و یا توسط گازهای ایجاد شده در اثر سوختن پودر جوشکاری داخل سیم انجام می شود. از مزایای این روش گستردگی و تنوع مواد مصرفی (تقریباً برابر با الکترود دستی)، نرخ جوشکاری بالا و اتلاف کم مواد جوشکاری است.

جوش زیر پودری

در جوش زیر پودری، ماده مصرفی جوشکاری که به صورت سیم و یا تسمه است، به طور پیوسته به داخل لایه ای از پودر جوشکاری که بر روی سطح قطعه ریخته شده است، رانده می شود و با ایجاد قوس الکتریکی ذوب می شود. حفاظت از ناحیه جوش در برابر اکسیداسیون توسط لایه پودر انجام گرفته و از پودر می توان جهت افزودن عناصر آلیاژی نیز بهره گرفت. از خصوصیات این روش محدودیت نوع ماده مصرفی جوشکاری، نرخ جوشکاری بسیار بالا (مناسب برای قطعاتی که مقدار زیادی از آنها تخریب شده است) و عدم پاشش درحین جوشکاری را می توان نام برد.

کاربردهای جوشکاری تعمیراتی در صنعت سیمان

در صنایع سیمان قطعات مختلفی در معرض تخریب شدید به واسطه سایش توسط مواد معدنی، ضربه، دماهای بالا و سایش فلز به فلز قرار دارند. انواع قطعات مختلف در این صنعت به وسیله جوشکاری تعمیر می‌شوند. بدون انجام بازسازی قطعات توسط جوشکاری، هزینه های جاری این صنعت افزایش قابل توجهی می یابد. در زیر نمونه هایی از قطعات صنعت سیمان که به وسیله سخت پوشانی تعمیر شده اند را با ذکر نوع عامل تخریب و نوع ماده مصرفی جوشکاری می توان دید.