اجزای تشکیل دهنده مهاربندهای کمانش تاب

هسته تسلیم شونده

این قطعه فولادی می تواند دارای سطح مقطع مستطیلی، صلیبی یا به اشکال متنوع دیگر باشد. از آنجا که این عضو به منظور تسلیم در بارگذاری تناوبی طراحی می شود، در آن از فو لاد نرمه که دارای شکل پذیری با لایی است، استفاده می شود.

هسته غیر تسلیم شونده مقاوم شده در برابر کمانش

این بخش نیز توسط پوشش و ملات احاطه شده است، اما معموٖلاً به خاطر مساحت بزرگ تر، دچار تسلیم کششی نمی شود و به صورت الاستیک رفتار می نماید. این امر با عریض ترر کردن مقطع مرکزی حاصل می شود، اما باید توجه داشت که انجام تعریض ملایم باشد تا از تمرکز تنش جلوگیری شود.

مقطع غیر تسلیم شونده و حمایت نشده

این بخش ادامه بخش قبل است با این تفاوت که دارای غلاف و پوشش نبوده و از آن برای اتصال مهاربند در انتها به قاب استفاده می شود. معمولاً به صورت اتصا لات پیچ و مهره ای و یا پینی برای برپایی در کارگاه طراحی می شود. طرح این بخش بر اساس کنترل های لهیدگی و جلوگیری از کمانش موضعی صورت می گیرد.

عامل جدا کننده هسته و غلاف

برای این که بتوان انتقال نیروی برشی بین هسته فو لادی مقاوم شده و ماده پرکننده را به طور موثری کاهش داد یا کمینه کرد، از موادی مانند لاستیک ها، پلی اتیلن، گریس سیلیکون یا نوار ماستیک می توان بهره برد. ضخامت و قابلیت تراکم این مواد باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا برای انبساط هسته فو لادی تسلیم شونده در فشار جای خالی وجود داشته باشد ولی اگر این فضای خالی بزرگ باشد، دامنه کمانش و خمیدگی مربوط به هسته مرکزی فولادی زیاد شده و باعث می شود عمر مهاربند در اثر خستگی کاهش یابد. برای تعیین بعد مجاز، نسبت پواسون در حا لت الاستیک 0/3 و در حا لت تسلیم 0/5 باید مورد بررسی قرار گیرد. از طرف دیگر در طراحی ضخامت، مقدار کرنش ماکزیمم نیز باید در نظر گرفته شود.

مکانیزم مقاوم کننده در برابر کمانش

این مکانیزم عموماً ترکیبی از عملکرد مالت پرکننده و غلاف فو لادی مهاربند است. در بعضی از انواع مهاربندهای کمانش تاب از مواد پرکننده استفاده نمی کنند. طرح اختلاط و عمل آوری مواد پرکننده باید مقاومت فشاری کافی را تامین نماید. به عبارت دیگر ماده پرکننده نباید در برابر دامنه کمانش هسته مرکزی تسلیم شود.