با وجود اینکه ضایعات الکترونیکی حاوی موادی سمی هستند، افراد کمی با این موضوع آشنا هستند؛ موادی مانند: جیوه در monitor cathode ray tubes) CRTs) سرب و کادمیویم که در ساخت صفحه مدارات، اکسید سرب و کادمیوم در صفحات مانیتور های صفحه تخت، کادمیوم در باتری های رایانه، پلاستیک هایی که در کیس های رایانه استفاده می شود، کابل های معمولی و کابل های حاوی پلی وینیل کلراید (PVC) که در هنگام سوختن (جهت آزاد سازی مس از درون سیم ها) اکسیدهای سمی آزاد می سازند.
به علت وجود این گونه خطرات، بازیافت مواد الکترونیکی علاوه بر پیگردهای قانونی، دارای مشکلات محیط زیستی خواهد بود. به همین علت با سوزاندن و یا دفن کردن ضایعات رایانهای مشکلات اساسی از طریق ایجاد آلودگی های محیط زیستی به وجود خواهد آمد.
دفن ضایعات باعث می شود مواد سمی به درون آب های جاری و زیرزمینی آزاد شوند؛ همچنین سوزاندن این مواد باعث ورود مواد سمی و اکسیدها به درون هوا می شود. به همین علت بازیافت رایانه ها خطرات جدی از جنبه های محیط زیستی و شغلی، در برخواهند داشت. به خصوص زمانی که صنعت بازیافت به علت سود دهی کم آن، مقررات مرتبط با مسائل ایمنی کار آنان را رعایت نمی کنند.
فهرست اجزاء الکترونیکی سمی در رایانه
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
