تولید محصولات لاستیکی همراه با قطعات فلزی: برخی از کارگاه ها در تولید محصولات خود از قطعات فلزی استفاده می کنند این قطعات به صورت آماده خریداری می شود. برای اتصال این قطعات به لاستیک از چسب استفاده می شود قبل از فرآیند چسب کاری بایستی قطعات فلزی کاملاً شسته شده و چربی گیری شوند تا چسب زنی به خوبی صورت بگیرد.
درهنگام قالب گیری محصولات لاستیکی قطعات فلزی در داخل قالب قرار می گیرند و سایر مراحل تولیدی مشابه روش تولید دیگر قطعات لاستیکی می باشد در کارگاه هایی که از قطعات فلزی در مونتاژ محصولات خود استفاده می کنند. علاوه بر تجهیزات و ماشین آلات گفته شده ازماشین آلاتی نظیر دستگاه جوش، سنگ فرز و مته نیز استفاده می شود.
کیفیت مواد اولیه خریداری شده در سطح بالایی قرار ندارند و این امر باعث می گردد تا مقدار قابل توجهی از مواد اولیه به ضایعات تبدیل شود به عنوان مثال این کارگاه ها به دلیل گران بودن کائوچو در ساخت قطعات خود به مقدار قابل توجهی از سیلو استفاده می کنند.چون این ماده ضایعات کارخانجات لاستیک سازی بزرگ است مقداری از آن ( حدود 30 %) قبل از ورود به مرحله تولید قابل مصرف نمی باشد ( در مرحله پودر کردن و الک کردن آن) و مقداری از آن نیز در حین مراحل تولید به ضایعات تبدیل می شود.
یکی دیگر از دلایل عدم استفاده بهینه از مواد اولیه استفاده از تکنولوژی پست در تولید این محصولات می باشد با توجه به اینکه با این سطح تکنولوژی نمی توان مواد اولیه را به خوبی فرآوری کرد ضایعات مواد اولیه در حین تولید افزایش می یابد. به عنوان مثال در مرحله غلتک کاری به دلیل اینکه دمای غلتک ها در حین تولید ثابت نیست ضایعات تولیدی افزایش می باید. در مرحله قالب گیری و پخت نیز به دلیل عدم استفاده از ابزارهای کنترلی جهت کنترل دمای کوره و زمان قرارگیری قالب در کوره بخشی از مواد اولیه در این مرحله به ضایعات لاستیکی تبدیل می شود.
در سایر مراحل تولید نیز به دلیل پایین بودن سطح تکنولوژی میزان ضایعات مواد اولیه افزایش می یابد به طوری که می توان گفت درصورت افزایش سطح تکنولوژِی و استفاده از ماشین آلات پیشرفته تر در مراحل مختلف تولید این واحدهای صنایع لاستیک می توانند مواد اولیه را به نحو بهتری فرآوری کرده و دراین صورت می توانند قطعات ظریف تر دقیق تر و بار ارزش افزوده بالاتری را که درحال حاضر قادر به تولید آن ها نیستند تولید کنند.