خاک های مناسب و نامناسب برای نیلینگ

خاک های ریزدانه سخت تا مقاوم

خاک های ریزدانه (یا چسبنده) ممکن است شامل رس های سخت تا مقاوم، سیلت های رسدار، رس های لای دار، رس های ماسه دار، لای های ماسه دار و ترکیبی از آنها باشد. این گونه خاک های ریزدانه به طور تجربی می تواند شامل خاک های سفت باشد که عدد SPT-N آنها حداقل 9 ضربه به ازای 300 میلیمتر است.

با این حال برای تعیین مشخصات استقامتی خاک های ریزدانه، نباید منحصراً به مقادیر SPT-N تکیه شود. در عوض مشخصات استقامتی (مقاومت برشی) باید به وسیله دیگر آزمایش های محلی یا آزمایشگاهی تهیه شود. برای به حداقل رساندن جابه جایی های افقی دراز مدت دیوارهای میخکوبی شده، خاک های ریز دانه باید خاصیت خمیری نسبتاً کمی داشته باشند.

خاک های دانه ای متراکم تا خیلی متراکم با مقداری چسبندگی کم و ظاهری

این گونه خاک ها شامل ماسه و شن هستند و اعداد SPT-N بزرگ تر از 30 را نتیجه می دهند. و با مقداری ریزدانه معمولاً نه بیشتر از 10 تا 51 درصد یا با سیمان طبیعی برای تامین چسبندگی همراه هستند. نیروهای موئینگی در ماسه های ریز ممکن است یک چسبندگی ظاهری ایجاد نماید.

در کل، چسبندگی ظاهری برای این خاک ها باید بزرگ تر از 5 کیلوپاسکال باشد تا زمان خود پایداری معقولی را تضمین نماید. برای جلوگیری از قطع شدید نیروهای موئینگی و به واسطه آن کاهش در چسبندگی ظاهری، لازم است جریان آب به سمت سطح گودبرداری به حداقل برسد که این عمل می تواند از طریق هدایت آب های سطحی به خارج از سینه کار انجام شود.

سنگ هوازده بدون هیچگونه سطوح شکست و صفحات ضعیف

سنگ هوازده به شرطی می تواند یک تکیه گاه مناسب برای میخ ها تامین نماید که سطوح شکست در جهت های نامطلوب غالب نباشد. اگر درجه هوازدگی در کل سنگ تقریباً یکنواخت باشد، در این حالت تنها یک روش حفاری و نصب کافی خواهد بود که این امری مطلوب است.برعکس، تغییرات زیاد در هوازدگی سنگ در یک سایت ممکن است تیم مجری را مجبور به تعویض تجهیزات حفاری یا تغییر روش های نصب نماید و به واسطه آن اجرای نیلینگ را پر هزینه سازد.

رسوبات یخچالی

این گونه خاک ها معمولاً برای کاربرد نیلینگ مناسب هستند. به دلیل آنکه معمولاً متراکم، خوب دانه بندی شده یا با مقدار محدودی ریزدانه همراه هستند.