جداگرها که شامل جداگرهای لرزه ای و جداگرهای آیرودینامیکی هستند. در جداگرهای لرزه ای با جداگردن سازه از محل اعمال بار باعث کاهش پاسخ سازه می شوند و کاربرد آنها محدود به سازه هایی با ارتفاع متوسط می شود. و جداگرهای آیرودینامیکی که با شکلی که دارند باعث می شود نیروی باد وارد به سازه کاهش پیدا کند.مستهلک کننده های انرژی که با افزایش دمپینگ و سختی سازه باعث کاهش پاسخ سازه می شوند و شامل میراگرهای اصطکاکی، میراگرهای ویسکوز و میراگرهای فلزی هستند.
جذب کننده های ارتعاشات دینامیکی که با تغییر در مشخصات دینامیکی سازه مثل فرکانس طبیعی و میرایی باعث کاهش پاسخ سازه می شوند و شامل سه دسته میراگرهای تنظیم شونده جرمی TMD، تنظیم شونده مایع TLD , TCLD، تنظیم شونده غلطکی TRD هستند. این نوع میراگرها معمولاً در بالاترین تراز ساختمان به کار گرفته می شوند چراکه بیشترین کاهش را بر روی پاسخ سازه خواهد داشت.
مزایا کنترل غیرفعال سازه
معایب کنترل غیرفعال سازه
کنترل غیرفعال سازه مشکلاتی نظیر وابستگی به محتوای فرکانسی نیروی خارجی اعمالی و شرایط محیطی را دارد و کنترل فعال سازه هم با وجود موثر بودن مشکلاتی نظیر نیاز داشتن به نیروی خارجی زیاد مانند برق دارد. علاوه بر این، در هنگام زلزله، شاید نتوان این نیرو را تامین کرد. همچنین هزینه های بالای تعمیر و نگهداری باعث شد که این سیستم هم زیاد کاربردی نباشد. به خاطر همین مشکلات دو سیستم کنترل نیمه فعال سازه و ترکیبی سازه مطرح شدند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
