مصرف قیر در راهسازی متنوع و متفاوت است. انتخاب قیر صحیح برای شرایط گوناگون اجرایی و مصارف ناهمگون به کیفیت مصالح، شرایط جوی، اقلیمی، جغرافیایی، وسایل اجرای کار، نوع و میزان ترافیک بستگی دارد که در مشخصات فنی هر پروژه تعیین می‌شود.
قیر خالص تقریباً در همه نوع آسفا لت کاربرد دارد و برای اینکه بتواند راحت تر و بهتر با سنگدانه ها مخلوط شود بایستی به صورت روان باشد و چون قیر یک ماده ترمو پلاستیک است لذا ابتدایی ترین روش برای مایع نمودن آن حرارت دادن به قیر است، ولی در اغلب موارد برای مایع نمودن قیر به جای حرارت دادن آن را در حلال های نفتی مثل بنزین و نفت و گازوئیل حل می نمایند و یا پخش در آب به صورت ذرات (امولسیون قیر) مصرف می کنند.
به هر حال چه قیر به صورت محلول باشد و چه به صورت امولسیون برای آنکه بتواند خاصییت چسبندگی و انگمی خود را به دست آورد بایستی حلال های آن تبخیر شوند و سرعت تبخیر که بستگی به نوع حلال دارد متغیر است. گاهی نیز در قیر خالص از مواد افزودنی هم استفاده می شود مواد افزودنی باعث تغییر خواصی همچون روانی، چسبندگی، مقاومت در برابر اکسید شدن و یا تغییر در پارامتر های الاستیسیته قیر می شوند و در نتیجه کاربردهای بیشتری برای قیر فراهم می‌شود.
در آسفالت های سطحی از قیرآبه ها، قیرهای محلول و قیرهای خالص با کندروانی کم می توان استفاده کرد. قیر مناسب برای شرایط متفاوت جوی - ترافیکی و بر حسب نوع مصالح مصرفی، ویژگی های کلی زیر را دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
