طرح اختلاط بتن چیست و چگونه تعیین می شود؟
طرح اختلاط، میزان سیمان، ذرات درشت، ذرات ریز و آب مورد استفاده را نسبت به یکدیگر مشخص می کند.
از آنجایی خصوصیات اجزا مختلف با یکدیگر متفاوت است، رسیدن به یک طرح اختلاط ایده آل کار آسانی نخواهد بود.
طرح اختلاط می تواند با توجه به مقاومت و دوام مورد نیاز تغییر کند.
بر اساس میزان مقاومت مورد نیاز، مخلوط بتن را می توان به دو نوع با عملکرد معمولی (مقاومت بین 20 تا 40 مگاپاسکال) و عملکرد بالا (مقاومت بالای 40 مگاپاسکال) تقسیم بندی کرد.
عواملی نظیر دانه بندی مواد، نوع سیمان، نوع آب، نسبت آب به سیمان، کارایی و دوام از پارامترهای موثر بر روی طرح اختلاط هستند.
طرح اختلاط بتن:
طرح اختلاط معمولا به شکل یک آرایه سه مولفه ای متشکل از اعداد و به صورت ماسه:شن:سیمان نمایش داده می شود.
به عنوان مثال، طرح اختلاط 1:2:4 یعنی به ازای هر واحد سیمان، 2 واحد شن و 4 واحد ماسه به مخلوط اضافه شده است.
علاوه بر این، نسبت آب به سیمان نیز اهمیت بسیار بالایی در طرح اختلاط و تأثیر بسزایی در مقاومت، دوام و کارایی بتن دارد.
به عنوان مثال، کاهش نسبت آب به سیمان می تواند مقاومت و دوام را افزایش و کارایی را کاهش می دهد.
در بتن معمولی که بیشتر در پیاده روها مورد استفاده قرار می گیرد، طرح اختلاط 1:2:4 و نسبت آب به سیمان 0.6 تا 0.7 است.
مشخصات بتن چه هستند؟
خواص و مشخصات بتن، به مشخصات اجزا تشکیل دهنده، نسبت مخلوط کردن اجزا، روش تراکم و نظارت بر روی نحوه قرارگیری بتن در محل مورد استفاده، تراکم و عمل آوری آن بستگی دارد.
برای بتنی که به تازگی مخلوط شده است، ویژگی های زیر از اهمیت بالایی برخوردار هستند:
پس از سخت شدن بتن، خواص زیر مورد توجه و ارزیابی قرار می گیرند: