تاریخچه استفاده از قالب بتن

استفاده از قالب بتن به چه زمانی برمی گردد؟
گسترش استفاده از بتن در ساخت و سازهای مختلف به عنوان یکی از پیشرفت های مهم قرن بیستم میلادی به حساب می آید.

با گذشت زمان، طراحان و معماران روش های مختلفی را برای بررسی قابلیت شکل پذیری بتن در قالب هایی با شکل های متفاوت توسعه دادند.

خانه های یکپارچه ادیسون:
در اوایل سال 1899 میلادی (حدود سال 1277 شمسی)، توماس ادیسون یک کارخانه سیمان را با هدف ساخت سیمان پرتلند باکیفیت تأسیس کرد.

او به دنبال راه هایی برای به کارگیری بتن جهت تولید لوازمی مانند یخچال، پیانو و حتی خانه های یکپارچه بود.

در اوایل دهه 1910 میلادی (اواخر دهه 1280 شمسی)، ادیسون ساخت نمونه اولیه از خانه های بتنی یکپارچه را با ریختن ملات در یک قالب مخصوص، با موفقیت به اتمام رساند.

اگرچه، به دلیل استفاده از 2300 قطعه برای ساخت این قالب و فرآیند پیچیده سرهم کردن آن، تنها چند خانه به این روش ساخته شد.

ادیسون به دنبال یک فرآیند ساده و قابل تکرار ساخت و ساز به منظور تولید انبوه خانه های بتنی و در نتیجه فروش بیشتر بتن بود.

در نهایت این ایده با شکست مواجه شد اما عدم موفقیت آن ارتباطی به انتخاب مصالح مناسب نداشت و در واقع از درک نادرست ادیسون از سیستم های ساخت و ساز نشات می گرفت.

شهرسازی در شوروی سابق:
طی دهه های 1960 تا 1980 میلادی (بین سال های 1340 تا 1360 شمسی)، توسعه شهرسازی در شوروی سابق سرعت بسیار زیادی به خود گرفت.

این موضوع باعث تولید صفحات بتنی استاندارد برای تحکیم ساختمان های چند طبقه شد.

شهر تاشکند در کشور ازبکستان، نمونه ای از شهرهای ساخته شده در زمان شوروی سابق محسوب می شود که پیکربندی ها و روش های مختلف به کارگیری این صفحات بتنی استاندارد در آن قابل مشاهده است.

مجموعه ساختمانی هبیتات:
در سال 1967 میلادی (1346 شمسی)، مجموعه ساختمانی «هبیتات 67» (HABITAT 67) یا به طور مختصر «هبیتات» توسط یک معمار کانادایی در شهر مونترال کشور کانادا طراحی و ساخته شد.

این مجموعه به عنوان یکی از تحسین برانگیزترین سازه های دنیای معماری و همچنین اولین موفقیت بزرگ در زمینه طراحی قالب های بتن شناخته می شود.

در ساخت هبیتات از 354 قالب بتن یکسان با پیکربندی های مختلف استفاده شده است.

این مجموعه 12 طبقه ای، 146 واحد مسکونی با اندازه و شکل های مختلف دارد که هر واحد از اتصال یک تا هشت واحد بتنی تشکیل شده است.

ساخت لوازم خانگی:
اواخر دهه 1970 میلادی (دهه 1350 شمسی) را می توان به عنوان عصر توسعه قالب بتن در نظر گرفت.

در این دوره، دو معمار کوبایی اقدام به طراحی قالب های مخصوص برای ساخت تمام وسایل خانه از قبیل مبلمان و پنجره کردند.

البته مدتی بعد مشخص شد که وسایل ساخته شده توسط این قالب ها دارای محدودیت های مختلفی هستند و از نظر طراحی با خانه ها مطابقت ندارند.

در واقع، با وجود پیشرفت در حوزه طراحی قالب بتن، زمینه مناسب برای به کارگیری آن ها در طراحی ها فراهم نشده بود.

عصر سازه های بتنی:
بتن همیشه جایگاه ثابتی در صنعت ساخت و ساز داشته است. پروژه های موفق و ناموفق متعدد در حوزه طراحی قالب بتن، منجر به پیشرفت قابل توجه در فرآیند ساخت سازه های بتنی شده اند.

اگرچه به دلیل کاربرد گسترده بتن، هنوز راه زیادی تا کشف محدودیت های آن وجود دارد.

همین موضوع، زمینه را برای طراحی و آزمایش بر روی قالب های جدید فراهم می کند.