پیش بارگذاری
پیش بارگذاری با قرار دادن سرباره بر روی خاک رس نرم انجام می شود. این روش برای بهسازی خاک در زیر پی برای ساختمان سازی، خاک ریزی، بستر فرودگاه و کوله های پل بکار می رود. پیش بارگذاری به روش های مختلفی از جمله از طریق خاک دستی، آب یا انجام مکش صورت می گیرد. برای کاهش زمان پیش بارگذاری استفاده از زهکشی عمودی پیش ساخته مرسوم است.
تراکم دینامیکی
تراکم دینامیکی با سقوط وزنه های سنگین به دفعات بر روی سطح زمین انجام می شود. این روش برای خاک ماسه ای، خاکهای دستی و پر کننده های حاوی سنگ لاشه متناسب است. کوبنده هایی مثل بلوکهای بتن، وزنه های فولادی یا جعبه های فولادی حاوی شن یا بتن در این روش به کار می رود.
ستون های خاک و سیمان
این روش با مخلوط کردن خاک برجا با مصالح افزودنی چسبنده با استفاده از مته های حلزونی یا پدال های مخلوط کن حفاری انجام می شود. هدف تولید ستون های خاک سیمان با مقاومت بیشتر، تراکم پذیری کمتر و نفوذپذیری کمتر نسبت به خاک محلی منطقه است. این روش برای بهسازی ظرفیت باربری، پایداری شیب و پایداری دیوارهای ساحلی به کار می رود.
تراکم ارتعاشی
هدف از این روش، بالا بردن چگالی خاک های درشت دانه با وارد کرد ن میله ویبره به درون زمین است. در این روش فاصله بین میله ها بین 1/8 تا 1/33 متر متغییر است. کاربرد آن برای ماسه با درصد ریزدانه کمتر از 15٪ مناسب است. ویبراتور به شکل یک اژدر دریایی است که به صورت افقی خاک را می لرزاند و 3 تا 4/5 متر طول دارد. و وزن آن د ر حدود 2 تن است. میله آن تا عمق مورد نظر با کمک وزن خود و جت آب به داخل زمین نفوذ می نماید. عمل ویبره و جت آب، نیروهای بین دانه ای بین ذرات خاک را کاهش داده و سبب چگال ترشدن آن می شود. ویبراتور از کف گمانه به سمت بالا حرکت می نماید و همزمان خاک ماسه ای به درون گمانه اضافه می شود. اگر خاک پر کننده ها اضافه نشود، حفره با قطر 3 الی 4/5متر در اطراف ویبراتور ایجاد می شود.
ستون سنگی جایگزینی ارتعاشی
این روش برای تثبیت انواع خاک ها از جمله سیلت و رس مناسب است. ابتدا میله حفاری تا عمق مورد نظر نفوذ کرده سپس شن و سنگ شکسته در گمانه ریخته می شود. هنگام تراکم مصالح با خاک اطراف درگیر شده و ستون سنگی تشکیل می شود. سه روش اصلی برای این گونه از ستون های شنی وجود دارد.
در این روش با اضافه کردن مقدار مشخصی از آهک در محدوده 5% الی 8% که به طور دقیق از آزمایش های آزمایشگاهی به دست می آید، ظرفیت باربری و مقاومت برشی خاک را اصلاح نموده و سبب کاهش نشست آنی و بلند مدت خاک می شوند. مواد و افزودنی های گوناکونی از جمله آهک، سیمان و … جهت تثبیت خاک استفاده می شود.
استفاده از مواد شیمیایی نوین
استفاده از روش ها و مواد سنتی در زمینه تثبیت، همراه با پاره ای از مشکلات است که با معرفی مواد شیمیایی نوین در این زمینه، سرعت و سهولت اجرایی بالا را تداعی می نماید. به تازگی و با معرفی انواع مواد شیمیایی تثبیت شیمیایی نوین (انواع آنزیم ها و مخلوط های پلیمر ی)، تحول شگرفی در زمینه تثبیت خاک و تحت عنوان پدید آمده است. خاک با تحول مواد موجود و معرفی تثبیت کنند ه های جدید مطالعه روی کاربرد این مواد در شرایط متفاوت بر روی مصالح مختلف برای به دست آوردن نتایج مناسب بایستی گسترش یابد.
جهت تثبیت خاک به روش های غیر سنتی برای نخستین بار یک ماده روغنی به بازار معرفی شد که پس از مشخص شدن آثار زیانبخش محیط زیستی از رده خارج شد. گزینه های بعدی، محلول کلرید کلسیم و قیر امولسیون بودند که تا به امروز نیز مصرف می شوند. اما در یک سوی دیگر و در قالب فنآوری های نوین مواد پلیمری به بازار عرضه شد ند. تمامی پلیمرها قابلیت تثبیت کنندگی خاک را نداشتند تنها آنهایی مورد توجه قرار گرفتند که خاصیت چسبناکی خوبی با ذرات خاک داشتند، بدین ترتیب مواد پلیمری کمی برای این منظور شناسایی و معرفی شدند. از این مواد می توان به آنزیم ها، پلی وینیل استات، پلی وینیل الکل، پلی وینیل اکلیک، پلی اکرلامید اشاره نمود.واکنش های شیمیایی میان خاک رس و آهک هنگامی که آهک به خاک رس افزوده می شود، واکنش های متعددی انجام می شود که شامل مراحل زیر است:
واکنش های تبادل کاتیونی آهک تقریباً تمام خاکهای ریزدانه وقتی با آهک و آب مخلوط می شوند، در مدت زمان کوتاهی واکنش تبادل کاتیونی انجام می دهند. در تبادل کاتیونی، کاتیون های قابل مبادله خاک رس با کاتیون های آهک جایگزین می شوند. در این حالت کاتیون های تک ظرفیتی که همراه رس هستند با یون های دو ظرفیتی کلسیم یا یون های چند ظرفیتی جایگزین می شوند.