از آنجا که اکثر مشکلات قا ب های مهاربند همگرا ناشی از کمانش بادبند، تفاوت بین ظرفیت فشاری و کششی و همچنین تنزل ظرفیت مهاربند تحت بارهای سیکلی است، تحقیقات زیادی از سوی محققین برای ساخت مهاربند بارفتار ایده آل الاستوپلاستیک در کشش و فشار صورت گرفته است.در واقع مهاربند در کشش رفتار مناسبی داشته و اگر بتوان با محصور ساختن بادبند از کمانش آن جلوگیری کرد، ظرفیت فشاری بادبند نیز افزایش پیدا می کند و یک رفتار هیسترزیس کاملاً متقارن به بادبند اعطاء میشود.
برای جلوگیری از کمانش بادبند آن را به کمک یک پوسته ی فلزی محصور کرده و درون این پوسته را به کمک بتن پر می کنند و برای جلوگیری از انتقال تنش برشی از هسته ی فلزی بادبند به بتن و پوسته باید یک فضای خالی به اندازه 0/7 تا 3/5 میلیمتر بین ملات و هسته ایجاد کرد و سطح هسته ی بادبند را نیز به مواد جداکننده ای نظیر روغن سیلیکون آغشته نمود.
به دلیل وجود پوسته فلزی اطراف هسته مهاربند، امکان بازبینی و مشاهده آن وجود نداشته و لذا شناسایی خرابی در این مهاربندها مشکل است. ضمن آن که بیشینه مقاومت فشاری مهاربند، اندکی بیشتر از بیشینه مقاومت کششی آن بوده (در حدود 10٪) و لذا در صورت استفاده از مهاربند، یک نیروی نامتعادل در هنگام زلزله در تیر تشکیل می شود. هر چند که این نیروی نامتعادل در مقایسه با نیروی نامتعادل در قاب های مهاربند معمولی کاهش فراوانی پیدا کرده است.
همچنین یک موضوع مهم در بادبندهای BRB وابستگی مقاومت نهایی بادبند به سختی آن است. از آنجا که در یک دهانه ی بادبندی، تنها پارامتر قابل تغییر توسط مهندس طراح، سطح مقطع بادبند BRB است و در ساختمان های با تعداد طبقات زیاد، رعایت ضوابط آیین نامه مبنی بر کنترل جابه جایی نسبی بین طبقات، اهمیت می یابد، به ناچار نیاز است که در این قاب ها از بادبندهای BRB با سطح مقطعع زیاد برای تامین سختی مورد نیاز استفاده شود. در حالی که مقاومت سیستم در این حالت بیش از حد نیاز خواهد بود و لذا طراحی سیستم، غیراقتصادی تلقی خواهد گشت.