بررسی های تجربی زیادی در مورد توزیع نیروی کششی مسلح کننده ها، نشان می دهد که نیروی کششی مسلح کننده ها در نقاط اتصال مسلح کننده ها و نما بیشینه نیست، به طوری که مکان هندسی نقاط کششی بیشینه در پایین دیوار از پای نما می گذرد و در بالای دیوار به صورت قائم است. خط حداکثر نیروی کششی مسلح کننده ها دو منطقه را در توده خاک مسلح مشخص می کند، منطقه فعال که محدوده ما بین این خط و نما است و منطقه مقاوم که در پشت این خط قرار دارد.
البته لازم به ذکر است که موقعیت این خط بر حسب نوع سازه، نوع بستر و نیروی وارده متغیر است. بعد از تعیین موقعیت حداکثر نیروی کششی مسلح کننده لازم است تا مقدار این نیرو را نیز مشخص کنیم، بدین منظور روش های مختلفی وجود دارد که از آن جمله می توان روش ثقلی، روش گوه، روش سختی اداره بزرگراه های فدرال آمریکا، روش توسعه یافته AASHTO و روش Ko-Stiffness را نام برد.
تغییر شکل جانبی ترانشه با مسلح کننده ژئوگرید و تسمه فولادی نشان داد حداکثر تغییر مکان افقی ترانشه مسلح شده با تسمه های فولادی در حدود 5 میلیمتر بوده که به مراتب کمتر از تغییر مکان جانبی ترانشه مسلح شده با ژئوگرید است. این مسأله به دلیل آنست که تسمه های فولادی نسبت به ژئوگرید از سختی بسیار بالاتری برخوردار هستند.توزیع کرنش در مسلح کننده ها (انتهای ساخت) نشان داد در مسلح کننده های فولادی به دلیل سختی بالا کرنش مسلح کننده بمراتب کمتر از کرنش ژئوگرید است.
در بررسی توزیع کرنش مسلح کننده های فولادی و ژئوگرید، بعد از اعمال بار نواری مشاهده می شود در مسلح کننده های ژئوگرید و مخصوصاً در نیمه پایینی ترانشه، کرنش مسلح کننده در فاصله های بیشتر از 4 متر از پانل های نما تقریباً صفر است. این مسأله به دلیل سطح تماس زیاد مسلح کننده های ژئوگرید با خاک است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
