ژئوگریدهای اتصالی

نوع خاصی از ژئوگریدها هستند که به صورت تسمه های تزریقی در جهت های طولی و عرضی روی هم قرار داده شده و از طریق اشعه های لیزری نوارهای طولی و عرضی به همدیگر اتصال پیدا می کنند. محدودیت این نوع ژئوگریدها مثل ژئوگریدهای ردیف (ب) عدم امکان اتصال آن به بلوک به روش اتصال اصطکاکی است. این نوع ژئوگریدها منعطف با مقاومت کششی بسیار بالا هستند که جهت تسلیح خاک به کار برده می شود.

ژئوگریدها از الیاف پلی استر با سختی بالا و خزش کم ساخته شده و با یک لایه محافظ پلیمری پوشش داده می شوند و در اندازه چشمه های مختلف و معمولاً با مقاومت های بین 10 کیلونیوتن الی 150 کیلونیوتن تولید می شوند. عرض هر رول آن به طور معمول 3/78 متر تا 5 متر و طول آن بین 100 تا 300 متر بوده و در نتیجه همپوشانی لایه ها به حداقل می رسد.

ژئوگریدها با جنس فایبرگلاس یک نوع با کیفیت بالاست که به عنوان تقویت کننده های مهمی در جاده ها مورد استفاده قرار می گیرند. این نوع از ژئوگرید با پوششی از پلی استر برای تقویت اسفالت سطحی، زیر اساس با خصوصیات کششی بالا به صورت ژئوگریدهای دو محوره استفاده می‌شود که دارای خصوصیات دیگری مثل مدول بالا، دوام دراز مدت و طویل شدگی کم هستند. همچنین این نوع ازژئوگرید در بستر سازی مسیر راه آهن، فرودگاه، و پایدارسازی شیب به کار می رود. از خصوصیات مهم دیگر این نوع از ژئوگرید می توان به پایداری دما، پایداری شیمیایی و فیزیکی اشاره کرد.

میکروگریدهای لایه لایه از جنس پلی استر بافته شده ریز است که در آن سلول های تشکیل دهنده شبکه ها از هم فاصله مشخص و تعریف شده ای دارند. میکروگریدها، قفل شدگی بالایی را با خاک ایجاد می کنند و همچنین نفوذپذیری بالایی را نشان می دهند. این نوع از ژئوگریدها برای تقویت خاک هایی استفاده می شوند که وزن مخصوص بالایی دارند و برای استحکام بیشتر آنها احتیاج به یک پوشش اشباع با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی با دوام بالاست و این خصوصیت در میکروگریدها وجود دارد.

دقت بافت دو سو یه در میکروگرید ها بسیار بالاست و در فاصله بین سلول های شبکه، لایه ای با جنس PVC قرار گرفته است. از مهم ترین ویژگی های این نوع ژئوگرید می توان به تولید و نصب آسان آنها اشاره کرد. میکروگریدها یک نوع ژئوگرید دو محوره هستند که در هر دو محور آن مقاومت کششی برابر است. شکاف های کوچک میکروگرید می تواند یک نگهدارنده عالی برای بافت های خاکی باشد همچنین نفوذ پذیری بالای این شبکه ها عملکرد بهتر آنها را نسبت به استفاده از گیاهان برای پایدار سازی شیب ها نشان می دهد.