کیفیت ساخت آسفالت حفاظتی ریزدانه

پوشش و تامین بافت سطحی

آسفالت های حفاظتی باید پوشش کامل سطح روسازی را فراهم کرده و سطحی صاف و غیر لغزنده حاصل شود. برای دستیابی به این هدف، سطح نهایی کار باید عاری از هر گونه رگه های قیری، برش خوردگی، چین و چروک و دیگر نامنظمی ها باشد. به علاوه کیفیت مناسب و پوشش درزهای طولی و عرضی باعث ارتقاء کیفیت رانندگی و منظر جاده می شود. اگرچه استانداردهای مختلف حدود و مقررات مشخصی برای چگونگی وضعیت سطح تمام شده ارائه نکرده اند اما پروژه های مختلف آسفالت حفاظتی اجرا شده در مناطق مختلف عموماً ساخت خوبی داشته است.

چین خوردگی (موج های متوالی)

چین خوردگی ها که به نام موج های متوالی هم شناخته می شوند، پستی و بلندی های عرضی هستند که در سطح روسازی با فواصل منظم ظاهر می شوند. اجرای لایه در ضخامتی بسیار نازک یا کم بودن مقدار مخلوط، از عوامل ایجاد موجه های عرضی هستند. سرعت پخش نیز ممکن است تأثیر گذار باشد. همچنین مشاهده شده که سرعت زیاد پخش مواد منجر به موجدار شدن سطح نهایی شده است. برای جلوگیری از بروز این خرابی چگونگی عملکرد دستگاه پخش نیز مهم است. تجربه نشان داده است که استفاده از تیغه لاستیکی در دستگاه پخش برای ماله کشی مخلوط معمولاً نتایج بهتری از نوع فولادی آن می دهد.

ایجاد رگه های طولی

بروز رگه یا شیار شدگی طولی نیز از دیگر خرابی های ناشی از اجرای نا مناسب است که اغلب به دلیل استفاده از تیغه های پخش کثیف، شکسته و نامناسب ایجاد می‌شود. استفاده از مصالح درشت دانه و عدم یکنواختی مخلوط از نظر میزان روانی نیز ممکن است از عوامل بروز این خرابی باشند. توصیه های مربوط به جلوگیری از بروز چین خوردگی ها نیز می تواند برای پیشگیری از بروز این خرابی ها مفید باشد.

دلیل دیگر ایجاد خط افتادگی نرخ پخش مصالح و مواد کمتر از اندازه طراحی شده است. در این راستا لازم است از نرخ های پخش کمتر از ضخامت 1/5 برابر سایز بزرگ ترین سنگدانه اجتناب شود. همچنین برای جلوگیری از ایجاد ترک های انعکاسی در روسازی، ترک های موجود باید به صورت یکنواخت و هم سطح قبل از اجرای آسفالت حفاظتی پر شوند.

یکنواختی سطح

نامنظمی های جزئی که در سطح روسازی وجود دارد با تنظیم قسمت پخش کن دستگاه اجرای آسفالت حفاظتی ریزدانه در حین عملیات اجرایی قابل اصلاح است. تیغه های لاستیکی که می توانند کار ماله کشی را انجام دهند برای اصلاح پروفیل عرضی مناسب و موثر نیستند چرا که همراه با ناهمگونی های پروفیل موجود آسفالت تغییر حالت داده و در نتیجه بدون توجه به پروفیل موجود مقدار ثابتی از مخلوط را در عرض روسازی پخش می کنند.

به منظور اصلاح شیب عرضی سطح نهایی باید با یک تیغه سه متری صاف برای ایجاد مقطع عرضی کنترل شود. در مقاطع شیبدار استفاده از مخلوط های با روانی زیاد باعث ایجاد مشکل در اجرا شده و امکان پخش مخلوط در ضخامت کنترل شده را دشوار می کند.لذا در شرایط فوق مخلوط با روانی بیش از حد نباید مورد استفاده قرار گیرد. فرمولاسیونامولسیون ها باید به گونه ای باشد که به پیمانکاران اجازه استفاده از مخلوط نسبتا خشک در هر گونه شرایط را بدهد.

محفظه های پخش مدرن به پیمانکاران اجازه می دهند تا سرعت و جهت همزن های حلزونی شکل را کنترل کنند. این امر هنگامی که در مقاطع قوسی و شیب دار مخلوط پخش می شود، حائز اهمیت است. محفظه های پخشی که نتوانند مواد را به راحتی درون محفظه توزیع کنند، نباید مورد استفاده قرار گیرند.

ترمیم سطحی

در مواردی که سطح روسازی ناصاف بوده و یا جایی که عمق شیار افتادگی چرخ ها بین 5 تا 10میلیمتر باشد، اجرای دو لایه آسفالت حفاظتی می تواند موثرتر باشد. لایه اول که به منظور اصلاح زیرسازی و بازسازی پروفیل عرضی اجرا می شود، با یک لایه سطحی تکمیل می شود. اگر عمق شیارها بیش از 10 میلیمتر باشد، شیارها ابتدا بایدد توسط ماشین پخش آسفالت حفاظتی پر شوند و سپس لایه نهایی اجرا شود. لایه زیرین توسط ماشین پخش کننده تمام عرض با تیغه ماله کش فولادی اجرا می شود. در حین اجرا شمشه دستگاه طوری تنظیم می شود تا با بالاترین قسمت سطح روسازی در تماس باشد و نقاط پایینتر را پرکند.

اجرا روی روسازی های بتنی

استفاده از آسفالت حفاظتی روی روسازی های بتنی خیلی معمول نیست، اگرچه این آسفالت ها برای افزایش ضریب اصطکاک سطح آنها و عرشه پل ها کاربرد دارند. آسفالت حفاظتی که مستقیماً روی روسازهای بتنی اجرا می شود در یک دوره کوتاه مدت ممکن است شروع به جدا شدن کند. برای اطمینان از پیوستگی مناسب با سطح بتن موجود، اجرای لایه اندود قیری سطحی قبل از اجرای آسفالت سطحی توصیه می‌شود.

استفاده برروی سطوح روسازی های صیقلی

از این نوع آسفالت برای تصحیح و به حداقل رساندن سطوح صیقلی شده نیز استفاده می شود. در آسفالت حفاظتی که روی روسازی های صیقلی شده به کار می رود باید بر اساس میزان شدت صیقلی سطح، از مصالح با شکستگی متوسط تا زیاد متناسب با شرایط رویه استفاده شود.

کاربرد روی سطوح متخلل و یا زبر شده

اگر آسفالت سطح روسازی موجود از نوع متخلخل باشد ابتدا باید با پخش یک قشر قیری امولسیونی رقیق و یا یک لایه مخلوط آسفالت حفاظتی نازک و روان سطح مورد نظر درزگیری شود و سپس لایه اصلی اجرا شود.

کاربرد روی سطوح ناصاف و هوازده

اگر سطح رویه خیلی ناصاف و هوازده باشد ممکن است اجرای یک لایه آسفالت حفاظتی یا آسفالت گرم نازک مطلوب باشد. روش تراشیدن همراه با بازیافت گرم نیز برای از بین بردن هوازدگی و تصحیح ناصافی سطح کاربرد دارد. در این حالت روی سطح بازیافت شده اجرای آسفالت حفاظتی توصیه می شود.