رفتار یک روسازی به شرایط ساختاری و عملکردی آن بستگی دارد. عملکرد روسازی نیز به ظرفیت و قدرت تحمل بار روسازی و بستر راه وابسته است. شرایط عملکردی یک جاده شرایطی است که بهره بردار، ضمن احساس راحتی و ایمنی از یک نقطه به نقطه دیگر مسیر با سرعت مناسب حرکت کرده و هزینه ها نیز در حد قابل قبول باشد.
با انجام عملیات نگهداری پیشگیرانه و بکارگیری روش های ترمیم سطح روسازی ضمن حفظ شرایط عملکردی، کیفیت بهره برداری نیز بهبود یافته و با ارائه راه حل های کم هزینه، بهر ه وری روسازی افزایش می یابد. این روش ها باید توسط مدیران و مهندسین در زمان انتخاب استراتژی بهسازی مورد ملاحظه قرار گیرند. روسازی هایی که وضعیت موجود آنها توان تحمل بار ترافیک طراحی شده را داشته ولی نیاز به اصلاح سطح رویه دارند، لازم است با آسفالت های حفاظتی مورد بهسازی قرار گیرند.
به عنوان یکی از روش های نوین مرمت ( Microsurfacing)، مخلوط آسفالت حفاظتی ریزدانه رویه های آسفالتی از سال 1980 مورد استفاده قرار گرفته است. این آسفالت یک نوع رویه حفاظتی است که از قیر امولسیونی پلیمری، مصالح سنگی صددرصد شکسته، فیلر معدنی، آب و سایر افزودنی های کنترل کننده تشکیل شده است.
در صورتی که این آسفالت به خوبی طراحی شده و با تجهیزات مناسب اجرا شود نتایج خوبی در اصلاح خصوصیات اصطکاکی سطح رویه خواهد داشت. همچنین قادر است اثرات شیارهای چرخ ها را اصلاح کرده و ناهمواری های سطحی را به حداقل رساند. در این تحقیق سعی شده تا ضمن معرفی این نوع آسفالت حفاظتی، پارامترهای مؤثر بر روش طرح و اجرای آن بررسی شود.
خصوصیات و کاربرد
معمولاً از نوع آسفالت حفاظتی ریز دانه یک مخلوط ترکیبی از قیرامولسیونی پلیمری اصلاح شده مصالح سنگی صد در صد شکسته، فیلر معدنی، آب و افزودنی های مورد نیاز است. فیلر، کند شکن معدنی معمولاً سیمان و در جاهایی که شرایط اجازه دهد (امکان تخصیص زمان گیرش طولانی میسر باشد) از آهک هیدراته استفاده می شود. افزودنی های کنترلی نیز بعضاً جهت تنظیم زمان شکستن قیر امولسیون مورد کاربرد قرار می گیرند.
آسفالت حفاظتی ریز دانه اساساً یک نوع اسلاری سیل حاوی قیرهای امولسیونی پلیمری است که گاهاً مصالح سنگی درشت دانه نیز در آن استفاده می شود. مخلوط های اسلاری سیل عموماً در ضخامتی معادل 1/5 برابر اندازه درشت ترین سنگدانه مخلوط اجرا می شوند و در ضخامت های نسبتاً نازکتری قابل اجرا هستند.
در مقایسه با آسفالت گرم که در هوای خشک قابل اجرا است، آسفالت حفاظتی ریزدانه در دماهای مختلف، بسته به شرایط قیر امولسیون انتخاب شده، قابل اجرا هستند. شکنندگی و سختی امولسیون در خلال یک پروسه الکترو شیمیایی و با از دست دادن آب، حاصل میشود.آسفالت حفاظتی ریز دانه همچنین یک نوع مخلوط آسفالت سرد نیز نامیده می شود. بیشترین موارد کاربرد آسفالت حفاظتی ریز دانه به عنوان سیل کت های سطحی، مواد پرکننده خط افتادگی چرخ ها، زبر کردن سطح راه، پرکردن منافذ رویه های آسفالتی و اصلاح شیب عرضی روسازی است. بعضی کشورها آسفالت حفاظتی ریز دانه را برای اهداف دیگری نیز مورد استفاده قرار می دهند، که این اهداف شامل موارد زیر است.
اگر چه آسفالت حفاظتی ریزدانه ابتدا برای اصلاح رویه های آسفالتی مورد استفاده قرار گرفت اما در برخی از کشورها از آن در حفاظت از رویه های بتنی و روکش پل ها نیز استفاده می شود.