بر اساس رو ش های حفاظتی آتش اعم از جلوگیری از آتش، حمایت در مقابل آتش فعال (Active Protection) و حمایت در مقابل آتش غیرفعال (Passive Protection) باید اذعان داشت، پوشش های ضد حریق به پوشش هایی اطلاق می شوند که در دمای مشخصی لایه ضخیمی از فوم کربنی تشکیل می دهد که این لایه به عنوان عایق در مقابل آتش مقاومت کرده و افزایش دمای سازه فلزی را به تعویق می اندازد. مکانیزم عملکرد اینگونه از پوشش ها بشرح زیر است.
پس از افروخته شدن آتش هنگامی که دمای پوشش به حدود 200 الی 250 درجه سانت یگراد می رسد فعالیت پوشش آغاز می شود. در مرحله اول بایندر پوشش ذوب شده و انجام فعالیت های شیمیایی در محیط مایع را تسریع می کند.در مرحله بعد مواد فعالی که در اینگونه پوشش ها به عنوان اهداکننده اسید شناخته می شوند تجزیه شده و فسفریک اسید تشکیل می دهند. معمولاً در فرمولاسیون پوشش های ضد حریق از آمونیم پلی فسفات (APP) به عنوان اهداکننده اسید استفاده می شود.
اسید فسفریک در مرحله بعدی با موادی که به آنها اهداکننده کربن (carbon donor) اطلاق می شود واکنش داده و استرهای پلی فسفریک اسید تشکیل می دهند. این استرها با افزایش دما تجزیه شده و یک ماتریس کربنی تشکیل می دهند. در فرمولاسیون این رنگ ها از ماد ه ای به نام دمنده (blowing agent) استفاده می شود.
ساختار دمنده آمونیوم پلی فسفات
عمدتاً دمند ه ها از جنس ملامین بوده و با افزایش دما گاز ازت آزاد می کنند. این گاز در عین بی خطر بودن عامل فوم شدن ماتریس کربنی می شود و لایه ضخیمی از فوم ذغال کربن را بر روی سازه حفاظت شده با رنگ ضد حریق تشکیل می دهد.
حفاظت فوم تشکیل شده بر روی سازه بین 20 تا 100 برابر ضخامت اولیه پوشش است. این لایه تشکیل شده از فوم بسته به ضخامت اعمال شده می تواند بین 30 دقیقه الی 4 ساعت از سازه در مقابل افزایش حرارت دفاع کند و فرصت مناسب جهت تخلیه ساختمان برای ساکنان و همچنین اطفاى حریق برای آتش نشانان را فراهم می کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
