خاک فرو ریزشی چه در عمق کم و چه در عمق زیاد اگر آب به آن برسد دچار نشست می شود به طور مثال یک ساختمان در شهر نیو مکزیکو بخاطر قرار گرفتن روی خاک فروریزشی در عمق حدود 15 متر بود دچار نشست نامتقارن شد و به پی آن آسیب رسید. زهکشی آب و جلوگیری از مرطوب شدن خاک فروریزشی چه برای سازه های جدید بلکه برای سازه های موجود که بدون توجه به فروریزشی بودن خاک طراحی شده اند، مفید است.
روش های مختلفی برای مقابله با پدیده فرو ریزش خاک در پی وجود دارد مانند استفاده از شمع برای انتقال بار سازه به لایه های مقاوم عمیقتر و همچنین در بعضی مواقع یک پی نواری پیوسته ممکن است اقتصادی تر و بهینه تر باشد زیرا نشست نامتقارن را به حداقل می رساند.روش هایی نیز برای تثبیت خاک وجود دارد که هدف اصلی آنها اصلاح دانه بندی خاک است.
مرطوب کردن و متراکم کردن
مرطوب کردن و متراکم کردن با غلتک برای پی های کم عمق (حدود 105 متر) که جزوء روش های قدیمی تغییر رفتار خاک با ایجاد ریزش قبل از ساخت سازه مشخص است.
برای عمق های زیاد استفاده از روش vibroflotation
در این روش همراه با ایجاد لرزش در خاک به آن آب اضافه می شود تا الگوی دانه بندی خاک اصلاح شود به کاهش حجم و تراکم صورت پذیرد.
سه روش کلی برای مبارزه با پتانسیل ریزش خاک
خاک تثبیت شده با سیمان دارای پلاستی سیته کمتر، تغییرات حجمی کمتر و مقاومت بیشتر از خاک های اصلاح نشده است. همچنین افزودن آهک به خاک، باعث کاهش خاصیت خمیری و پتانسیل تورم، افزایش مقاومت، بهبود کارایی و بالا بردن دوام می شود. از آنجا کمه اثرات سودمند تثبیت خاک، نتیجه واکنش های مختلف بین بخش ریزدانه خاک و آهک است، خاک های ریزدانه مانند رس و رس لای دار، پاسخ بهتری به این واکنش ها می دهند برای ماسه ها و خاک های بدون چسبندگی افزودن یک ماده پوزولانی برای تولید واکنش سیلیکا آهک لازم است.علاوه بر روش های ذکر شده استفاده از انفجار، آب اندازی، تسلیح و مقاوم سازی خاک با استفاده از ژئوسنستیک ها، ورقه های فلزی و میلگرد از جمله روش های دیگر برای بهبود رفتار این خاک ها است.