ستون چیست؟
«ستون» (Column) یا «پایه» (Pillar)، یکی از عضوهای اصلی تشکیل دهنده سازه است که وظیفه انتقال بارهای محوری (معمولا فشاری) را بر عهده دارد.
به عبارت دیگر، ستون یک «عضو فشاری» (Compression Member) در سازه است.
در استانداردها و متون علمی، از عضوهای فشاری اغلب با یک عنوان واحد، یعنی ستون یاد می شود. دلیل این موضوع، شرایط بارگذاری مشابه در این عضوها است.
مواد مختلفی نظیر فولاد، بتن یا مواد کامپوزیتی در ساخت ستون مورد استفاده قرار می گیرند.
طراحی هر یک از این ستون ها، اصول مربوط به خود را دارند. به عنوان مثال، شکست در ستون فولادی معمولا به دلیل فشار یا کمانش رخ می دهد.
به همین دلیل، طراحی این نوع ستون ها باید با در نظر گرفتن مقادیر بحرانی فشار و کمانش انجام شود. در ادامه، اصول طراحی دستی ستون فولادی را مورد بررسی قرار می دهیم.
طراحی دستی ستون فولادی چگونه انجام می شود؟
طراحی دستی ستون فولادی بر اساس استانداردها و آیین نامه های مختلف نظیر مقررات ملی ساختمان انجام می شود. پیش از طراحی عضوهای مختلف سازه، باید دستورالعمل مناسب طراحی را انتخاب کرد.
استانداردهای ایران برای طراحی دستی ستون فولادی عبارت هستند از:
از استانداردهای بین المللی طراحی دستی ستون فولادی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فرضیات طراحی دستی ستون فولادی چه هستند؟
به منظور ساده سازی محاسبات در طراحی دستی ستون فولادی معمولا شرایط موجود به صورت ایدئال در نظر گرفته می شود. از فرضیات شرایط ایدئال برای طراحی ستون های فولادی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فرضیات بالا، به منظور سهولت طراحی دستی ستون فولادی مورد استفاده قرار می گیرند و برای هر شرایطی صادق نیستند.
به همین دلیل، در هنگام اجرای محاسبات، ضرایب بار یا ضریب ایمنی به منظور تبدیل مقادیر تئوری به مقادیر واقعی اعمال می شوند.