ستون های یک ساختمان اسکلت فلزی، نقش انتقال دهنده بارهای وارد شده را به شالوده به صورت نیروی فشاری، کششی، برشی و یا لنگر خمشی، به عهده دارند. در این میان، ستون فلزی به واسطه صفحه ای فلزی که از یک سو با ستون و از سوی دیگر با بتن درگیر شده است روی شالوده قرار می گیرد. ستون فلزی به علت سطح مقطع کم، فشار زیادی روی شالوده منتقل می کند که بتن شالوده قادر به مقاومت در مقابل آن نیست.
بنابراین صفحه ستون واسطه ا ی است که ضمن افزایش سطح تماس ستون با پی، سبب میشود توزیع نیروهای ستون در حد قابل تحمل برای بتن کاهش یابد. اتصال صفحه ستون با بتن به وسیله ی پیچ های مهاری (میله های مهاری یا بولت ها) تامین می شود. میله های مهاری تا حصول مقاومت کششی کل باید در بتن شالوده مهار شوند. در ایران پیچ های مهاری از دنده کردن میلگردهای صاف بدون آج ساخته می شوند.
روش سنتی
در این روش که در ساختمان سازی متعارف در ایران معمول است، ورق صفحه ستون به صورت جدا از ستون همراه با میله ی مهاری قبل از بتن ریزی بر روی شالوده مستقر میشود. و پس از بتن ریزی، مهره های میله ی مهاری باز شده و سطح شالوده تمیز و مرطوب میشود. سپس ملات پرسیمان با ضخامت لازم روی شالوده پخش شده و ورق صفحه ستون روی آن قرارگرفته و به کمک تراز و دوربین، در وضعیت نهایی خود قرار گرفته و مهره های میله های مهاری سفت می شود. بعد از گرفتن ملات، صفحه ستون آماده ی نصب ستون بر روی آن است.
روش صنعتی
در این روش، میله های مهاری را در محل های تعیین شده قرار می دهند و موقعیت آ نها را به وسیله شابلون تثبیت می کنند و سپس بتن ریزی شالوده انجام می شود. در این روش صفحه ستون در کارخانه به صورت گونیا به پای ستون جوش و یکپارچه می شود. برای نصب، ابتدا شابلون ها را پس از سفت شدن بتن، باز کرده و روی شالوده پدگذاری می شود.
پدها ورق های 4×100×100 میلیمتر هستند که یک شاخک نبشی به سطح تحتانی آن جوش شده است. پدها به طور کامل به کمک ملات در موقعیت مورد نظر مستقر و تراز می شوند. بعد از گرفتن ملات زیر پد، ستون به همراه صفحه ستون روی آن ها مستقر شده و ستون کاملاً به صورت شاقولی درمی آید و مهره میله های مهاری سفت می شود. در مرحله آخر دور ورق صفحه ستون قالب بندی شده و فضاهای خالی زیر صفحه ستون به کمک ملات خیلی روان منبسط شونده پر می شود که به این عمل گروت ریزی می گویند.