چیپینگ به معنای تراشیدن و مضرس کردن سطوح به خصوص سطوح بتنی است. معمولاً به منظور اتصال بتن جدید با بتن سخت شده ابتدا سطح بتن سخت شده را چیپینگ نموده و سپس اقدام به بتن ریزی می نمایند.برای اجرای ستون و بیس پلیت بر روی پدستال و فونداسیون، با عمل چیپینگ، سطح بتن روی فونداسیون یا پدستال را خراشیده کرده تا گروتی که بعد پایان نصب سازه فلزی می ریزند، به بتن بچسبد.
مقاومت لغزشی جاده ها در زمستان
به دلیل ارزان بودن نمک در مقایسه با بسیاری از فرآورد ه های دیگر، استفاده از این ماده در پاکسازی معابر پوشیده از برف در فصل زمستان روز به روز افزایش می یابد. خاصیت استفاده از نمک در این است که نمک نقطه انجماد آب را پایین می آورد.این ما هیت باعث می شود نمک و کلرات کلسیم هر دو، در زمستان مورد استفاده قرار گیرند. دمای سطح جاده پوشیده از برف و یخ تعیین کننده مقدار نمک یا ضد یخ مورد استفاده است.جاده های یخ زده و یا پوشیده از برف بسیار لغزنده و خطرناک هستند. برای تسریع در برطرف کردن برف و یخ، مدت زمان و مقدار مورد استفاده از مواد ذوب کننده، بسیار مؤثر است.
استفاده به موقع از مواد ضد یخ بسیار تعیین کننده است. شایان ذکر است هنگامی که برف بر روی سطح از انسجام کافی برخوردار نیست، پاشیدن نمک مقدار کمی از آن را ذوب کرده و بقیه به صورت برفاب بر سطح جاده باقی می مانند که در این صورت حتی جریان ترافیک هم قادر به از بین بردن برفابی که 15 الی 30 % آن آبدارد نیست. در نتیجه بهتر است نخست، مقدار مناسب از این مواد استفاده شود تا این مشکل به وجود نیاید و همچنین اثرات نمک بر سطح به حداقل برسد.هر چه دمای هوا کمتر باشد و مقدار نمک مورد استفاده بیشتر شود، مدت حضور اثرات نمک بر سطح جاده طولانی تر خواهد بود و در نتیجه افت مقاومت لغزشی ادامه خواهد داشت.
تأثیرات بافت سطحی بر لغزندگی (تخلیه آب سطوح)
عمل تخلیه آب از سطح جاده و در نتیجه از بین رفتن اثرات نمک در بر قراری مجدد مقاومت لغزشی بسیار تعیین کننده است. نه تنها تعبیه مناسب سیستم زهکشی در جاده ها در عمل تخلیه آب مؤثر است، بلکه دو عامل دیگر یعنی بافت ریز و درشت نیز حائز اهمیت بسیار است و جا دارد اندکی به مکانیزم آنها پرداخته شود. به طور کلی بر قرار شدن مقاومت لغزشی سطح جاده ها به خصوصیت های دو عامل مهم زیر بستگی دارد.
بافت ریز
بافت ریز در مقیاس کوچک به زبری توده ذرات روباز سطح جاده اطلاق می شود. برای رسیدن به تماس خشک با سطح جاده، نفوذ لایه نازک آب توسط تابر ضروری است. میزان دوام زبری بافت به قابلیت صیقل پذیری مواد و پارامترهای صیقل دهنده و بار ترافیکی بستگی دارد و سرعت های پایین 30 مایل (48/28 کیلومتر) جهت پاسخ به نیاز مقاومت لغزشی سطح مؤثر است.
بافت درشت
در مقیاس بزرگ تر، بافت درشت به اندازه سنگدانه و فاصله بین آنها اطلاق می شود که به وسیله روش پخش ماسه قابل اندازه گیری است و در مستهلک کردن مقدار انرژی جنبشی که از عملکرد تایر با سطح جاده به وجود می آید، نیز مؤثر است. برای رسیدن به تماس خشک بافت درشت مناسب عمل زهکشی سطح را نیز انجام می دهد و در سرعت های بالای 30 مایلل (48/288 کیلومتر) مؤثر است. بافت درشت یک سطح انعطاف پذیر، از دوام و پایداری توده های روباز آن تأثیر گرفته است.
به طورکلی بافت ریز توسط سنگ روسازی جاده کنترل می شود، در حالی که بافت درشت به نسبت سنگدانه و مواد چسبنده (قیر) به مقدار زیاد وابسته است. بافت درشت با استفاده از تکنیک های ویژه ای که نسبت مستقیم به نوع مواد استفاده شده، تعمیرات، نگهداری و مقاومت مواد در برابر تغییر شکل و فرسایش دارد فراهم می شود. در سطح خیس یک جاده، برای فراهم کردن مقاومت لغزشی مناسب سرعت های بالا، به بافت ریز و بافت درشت مناسب نیاز فراوان وجود دارد.
از آنجاکه زهکشی مناسب برای خروج محلول نمک از سطح جاده بسیار حائز اهمیت است، بنابراین، اندازه درشت دانه ها و فاصله بین آنها در تخلیه سریع آب و محلول نمک از سطح جاده بسیار تعیین کننده است، اگر چه توصیه BS594 در مورد جاده هائی که رانندگی در آنها با سرعت زیاد انجام می شود مقدار ایده آل استفاده از چیپینگ، پوشش صد در صد سطح آسفالت است، اما این کار در عمل قابل انجام نیست و حتی باید فاصله بین سنگدانه ها از هم به اندازه ای باشد که عمل تخلیه آب به سرعت انجام پذیرد. در نتیجه مقدار 70 %سطح پوشش قابل قبول است. این مقدار 60% از سطح جاده ها را پوشش می دهد. مقدار کم پوشش دلیل بر پایین بودن مقدار مشخصه پخش دارد، اما پایین بودن مساحت سطح پوشش به دلیل شرایط سخت عملیات در محدوده شهری است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
