اتصالات جوشکاری شده به طور گسترده ای در مهندسی کشتی و سازه های پل ها مورد استفاده قرار می گیرند. گرم کردن موضعی و سرد شدن پس از آن در جوشکاری، موجب ایجاد تنش های کششی پسماند در نزدیکی پی جوش می شود. که این تنش ها باعث آسیب های خوردگی، شکست و خستگی و … در سازه می شوند.
بنابراین تخمین تنش های پسماند از اهمیت ویژه ای برخودار است.عملیات حرارتی قبل و پس از جوشکاری در کاهش تنش های پس ماند نقش به سزایی ایفا می کنند. محققین تخلیه تنش های پسماند در دمای بالا ناشی از خزش را مورد بررسی قرار داده و نشان می دهند که میزان تخلیه تنش های پس ماند در این مورد بسیار زیاد و با سرعت بالایی رخ می دهد.
بنابراین بررسی عواملی که بر روی تنش های پسماند اثر دارند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجایی که تنش های پسماند بر اثر توزیع غیر همگون حرارت در سطح سازه ایجاد می شوند، مطالعه انتقال حرارت های صورت گرفته در حین فرآیند جوشکاری و عملیات حرارتی قبل و پس از جوشکاری بسیار مهم است.
بدین منظور اثر عملیات پیش گرمکاری به صورت دماهای اولیه مختلف شبیه سازی میشود. این فرآیند با فرض دمای اولیه یکنواخت در کل سازه صورت می پذیرد. علاوه بر این فرض می شود که در طول فرآیند پیش گرمکاری تنشی در سازه ایجاد نمیشود. یا در صورت ایجاد، قبل از شروع عملیات جوشکاری تخلیه تنش اعمال میشود.
اگر چه بررسی های ساده سازی شده نشان می دهد که عملیات حرارتی پس از جوشکاری نقش به سزایی در کاهش تنش های پسماند ایفا می کند، ولی در مقابل، پیش گرمکاری روش ساده ای است که تا حد امکان می تواند باعث کاهش تنش های پسماند شود. به خصوص زمانی که در سازه تحت بارگذاری، تنش های عرضی از اهمیت زیادی برخوردار باشند.