مقاومت تسلیم میلگرد چیست؟
فولاد، پیش از رسیدن به مقاومت تسلیم، خاصیت الاستیک خود را حفظ می کند. به همین دلیل، در صورت اعمال بار کم تر از نقطه تسلیم، سازه بتن آرمه پس از باربرداری به شکل اولیه خود بازمی گردد.
مقاومت تسلیم میلگردهای فولادی بین 275 تا 690 مگاپاسکال است. این مقاومت به قطر میلگرد بستگی ندارد.
در واقع، با به کارگیری یک آرایش و ترکیب مناسب از میلگردها می توان بدون تغییر دادن مساحت (تعداد)، مقاومت مورد نیاز را به دست آورد.
این ویژگی، انعطاف پذیری نحوه استفاده از میلگردها در سازه های بتنی متفاوت برای دستیابی به خواص مشابه را افزایش می دهد.
بر اساس استاندارد 3132 ایران، حداقل مقاومت تسلیم برای میلگردهای ساده و آج دار باید مطابق با جدول زیر باشد.
سطح مقطع نسبی میلگرد در سازه بتنی چیست؟
سطح مقطع نسبی، نسبت مساحت سطح مقطع تمام میلگردها به سطح سازه است.
این نسبت، به عنوان یکی دیگر از ویژگی های مهم عضوهای بتن آرمه، مقاومت سازه را تعیین می کند.
سطح مقطع نسبی معمولا بین 1 درصد (برای اکثر تیرها) تا 6 درصد (برای برخی از ستون ها) است. این نسبت، کاربرد زیادی در طراحی سازه های بتن آرمه دارد.
عیار میلگرد چیست؟
عیار، معیاری برای طبقه بندی فولاد بر اساس ترکیب شیمیایی و خواص فیزیکی است. فولاد دارای عیارهای مختلف با مقاومت تسلیم، مقاومت کششی نهایی، ترکیات شیمیایی و درصد ازدیاد طول متفاوت است.
بیان عیار به تنهایی، حداقل مقاومت تسلیم مجاز را نمایش می دهد.
از این رو، به منظور توصیف کامل مشخصات میلگردها مورد نیاز، عیار باید به همراه خواص دیگر بیان شود.
در استانداردهای آمریکایی، عیار، مقدار حداقل مقاومت تسلیم میلگردها بر حسب پوند بر اینچ مربع را نمایش می دهد.
به عنوان مثال، حداقل مقاومت تسلیم میلگرد با عیار 60، معادل 60 پوند بر اینچ مربع یا حدود 420 مگاپاسکال است.
عیارهای 40، 60 و 75، متداول ترین عیارهای مورد استفاده برای ساخت میلگردها هستند. عیارهای 80، 100، 120 و 150 نیز برای میلگردهای مقاومت بالا مورد استفاده قرار می گیرند.
از عیارهای پرکاربرد قدیمی که امروزه کاربردشان در حال منسوخ شدن است می توان به عیارهای 30، 33، 35، 36، 50 و 55 اشاره کرد.
برخی از عیارها برای ابعاد خاصی از میلگردها مورد استفاده قرار می گیرند.
به عنوان مثال، در استاندارد ASTM A615، عیار 40 (مقاومت تسلیم 280 مگاپاسکال) فقط برای میلگرد شماره 3 تا 6 استفاده می شود.
البته در برخی از موارد، محدودیت های نظیر فرآیند تولید و دسترسی به مواد خام نیز بر روی عیار مورد استفاده برای میلگردها با ابعاد خاص نیز تأثیرگذار خواهند بود.