پوشش دیافراگم بتنی با کامپوزیت های FRP

موارد کاربرد

• ظرفیت ناکافی برشی در دال

تشریح خصوصیات روش بهسازی

استفاده از پوشش FRP دال ها برای ارتقای مقاومت برشی درون صفحه ای (برش دیافراگمی) روشی بسیار جدید است که محدودیت هایی نیز دارد. برای ارتقای برشی دال های یکپارچه، الیاف به موازات جهت برش اعمال شده، قرار می گیرند. این روش همچنین برای سیستم های کف پیش ساخته، در مواقعی که صفحه برش در میان پانل های پیش ساخته باشد، به کار می رود. در مقاوم سازی درزها عموماً از الیاف دو سویه با زاویه 45 درجه نسبت به صفحه ی برش استفاده می شود.

به دلیل اهمیت زیاد مقاومت چسبندگی پوششFRP به لایه زیرین، در نظر گرفتن آزمایش هایی در محل به عنوان قسمتی از مستندات قرارداد با پیمانکار توصیه می شود. این برنامه آزمایشی فرض های طراحی را کنترل کرده و تضمین کیفیت را به دنبال خواهد داشت. اختلاف تراز قائم بین دو دال باید به حداقل برسد. این موضوع با برداشتن بالا آمدگی ها در سطح و استفاده از ترازبندی برای اطمینان از اینکه پوشش کامپوزیت FRP با زاویه برون صفحه ای بیش از 1 تا 2 درصد نصب نشود، مرتفع می شود. اختلاف ترازهای بیش از این حد یا کمبود چسبندگی در بین ترکیبات ترازبندی با لایه زیرین پلیمر ممکن است به پوسته پوسته شدن زودرس مصالح FRP منجر شود.در بسیاری از موقعیت ها، بهبود ظرفیت انتقال برشی در لبه های دیافراگم افزون بر ارتقای ظرفیت خود دیافراگم نیاز است. طراحی جزئیات انتقال نیرو از دال به دیوار با استفاده از FRP توجه ویژهای را طلب می کند.

عموماً الیاف از دال تا روی دیوار امتداد می یابد و با زاویه ی 45 درجه ای (در دید پلان) در طول دیوار قرار می گیرند. خمیدگی 90 درجه ای الیاف در محل خم شدن آن از دال به روی دیوار مشکلات متعددی را ایجاد می کند. نخست اینکه، زیرسازی زاویه ی تیز ( 90 درجه) با بتونه رزین باید انجام پذیرد تا شعاع مناسبی را برای الیاف فراهم آورد. دوم اینکه گسترش نیروهای برشی سبب ایجاد نیروهای کششی در الیاف می شوند و مولفه برون صفحه ای قابل توجه ی ناشی از خمیدگی الیاف ایجاد می شود که باید تحمل شود. تنش چسبندگی الیاف توان تحمل این نیرو را محدود می سازد که معمولاً نیازمند تقویت خمیدگی با مهارهای مکانیکی است.

برای این منظور می توان از قطعه لوله بریده شده با شعاع مورد نظر در گوشه مربوط استفاده کرد که با تیغه میلگردهای اتصال به الیاف و دیوار یا دال مهار می شود.چنانچه مقام سازی در زیر دال لازم باشد، باید تأسیسات موجود در محل برداشته و دوباره نصب شوند. این موضوع بر عملکرد ساختمان در زمان اجرا تأثیر گذاشته و هزینه های اجرایی را افزایش می دهد. در این نوع مقاوم سازی باید نازک کاری ها، ورودی ها (دسترسی ها) و شیب ها مورد توجه قرار گیرند.