یکی از متداول ترین سیستم ها برای مقابله با بارهای لرزه ای در سازه های فولادی، مهاربندی همگرا است که استفاده از آن به دلایل اقتصادی و طراحی و اجرای آسان رواج روز افزونی یافته است. تمایل مهندسان به استفاده از این سیستم و خسارت های غیر منتظره ای که در جریان آن به قاب های خمشی فولادی وارد آمد، به طور چشمگیری در سراسر جهان افزایش یافته است.
گرچه پس از تحقیقات گسترده درباره علت های این خسارت ها، راه حل های مناسبی برای بر طرف ساختن مشکلات قاب های خمشی وجود دارد، اما با وجود این، از پیشنهاد کاربرد مهاربندهای همگرا کاسته نشده است.
قاب مهاربندی شده همگرا CBF از جمله سیستم های مؤثر سازه ای معمول است. زمانی که طراحی به روش الاستیک صورت می گیرد، جابه جایی بیش از حد طبقه بعد از کمانش اعضای مهاربند منجر به شکستگی های اولیه اعضای مهاربند می شود. طراحی پلاستیک بر اساس سطح عملکرد رفتار غیر الاستیک سیستم را در روند طراحی در نظر می گیرد. روش PBPD از تغییر مکان هدف انتخاب شده و مکانیزم تسلیم به عنوان معیارهای اصلی طراحی استفاده می کند.
برش پایه طراحی از رابطه تعادل بین کار مورد نیاز برای ایجاد تغییر مکان یک طرفه سازه تا رسیدن به جابه جایی هدف و انرژی داخلی محاسبه می شود.محاسبات طراحی لرزه ای کنونی عمدتاً بر اساس تحلیل رفتار الاستیک سازه انجام می شود. پیداست که سازه های طراحی شده با چنین آیین نامه هایی ممکن است تغییر شکل های غیرالاستیک و تاحدی کنترل نشده تحت زلزله های شدید را تجربه کند.
این تغیر شکل های غیر الاستیک ممکن است در ارتفاع سازه غیریکنواخت باشد. به منظور دستیابی به عملکرد سازه ای مورد انتظار تحت زلزله های شدید، اطلاع از رفتار نهایی سازه مانند روابط غیر خطی نیرو تغییر شکل و مکانیزم تسلیم سازه ضروری است.
در نتیجه، با تعیین پارامترهای طراحی مانند توزیع مناسب نیروی جانبی طراحی، انتخاب مکانیزم - تسلیم مطلوب و جابه جایی سازه در ابتدای فرآیند طراحی که با توجه به سطح خطر مورد نظر مشخص می شوند، می توان به این امر دست یافت. در روش طراحی پلاستیک بر اساس عملکرد (PBPD) سازه در مرحله نهایی مد نظر قرار می گیرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
