مقاومت بتن چیست؟
«مقاومت بتن» (Concrete Strength)، توانایی بتن در تحمل بارگذاری های فشاری، کششی، خمشی، برشی و غیره است.

فوم_بتن10

مقاومت بتن، به عنوان یکی از مهم ترین ویژگی های بتن محسوب می شود. از آنجایی که مقاومت بتن، دید بسیار خوبی را از دیگر ویژگی ها فراهم می کند؛ معمولا به عنوان معیاری برای ارزیابی کیفیت بتن مورد استفاده قرار می گیرد.

بتن، ماده ای است که از ترکیب آب، سیمان و سنگدانه تشکیل می شود. این ماده دارای دو حالت تازه و سخت شده است.

با گذر از حالت تازه به حالت سخت شده، رفتار بتن از پلاستیک به الاستیک تغییر می کند. در واقع طی واکنشی به نام هیدراتاسیون، آب به بخشی از بتن عمل آمده تبدیل می شود.

به دلیل ماهیت این واکنش شیمیایی، مقاومت بتن به طور متناوب تغییر می کند و با گذشت زمان به ثبات می رسد.

در واقع، اگر بتن در معرض عوامل مخرب قرار نگیرد، مقاومت آن با گذشت زمان افزایش می یابد.

اهمیت مقاومت بتن در چیست؟
بتن، یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی است. کیفیت بتن مورد استفاده در سازه های مختلف، به خواص آن پس از مخلوط کردن (بتن تازه) و پس از اتمام فرآیند عمل آوری (بتن سخت شده) بستگی دارد.

مقاومت، توانایی تحمل بتن در برابر بارگذاری های مختلف و معیاری برای رد یا تایید کیفیت بتن است.

به همین دلیل، این ویژگی، نقش بسیار مهمی در طراحی و تحلیل پایداری سازه های مختلف آن دارد.

مقاومت مورد نیاز بتن چیست؟
مقاومت مورد نیاز بتن، ظرفیت باربری مورد نیاز برای ساخت یک سازه یا عضوهای بتنی است.

مقاومت مورد نیاز معمولا مطابق با استانداردهای مربوطه و بر اساس نوع بارگذری، میزان بارگذاری و سازه تحت بارگذاری تعیین می شود.

از استانداردهای ملی ایران برای تعیین مقاومت مورد نیاز بتن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

مبحث نهم مقررات ملی ساختمان: طراحی و اجرای ساختمان های بتن آرمه.
مبحث ششم مقررات ملی ساختمان: بارهای وار بر ساختمان.
استاندارد 2800 ایران: طراحی ساختمان ها در برابر زلزله.

استاندارد ACI 318 نیز یکی از پرکاربردترین استانداردهای بین المللی برای تعیین مقاومت مورد نیاز بتن است. به منظور درک بهتر مقاومت مورد نیاز برای سازه های بتنی مختلف، جدول زیر را در نظر بگیرید.

توجه داشته باشید که این مقادیر به عنوان مثال در جدول آورده شده اند. شما می توانید مقاومت های مورد نیاز خود را بر اساس طرح ها و دستورالعمل های موجود انتخاب کنید.

نوع یا محل سازه بتنی و مقاومت فشاری مورد نیاز:

پرکننده سیمانی کمتر از 14 مگاپاسکال.
زیرزمین، پی، راهرو، حیاط و راه پله بین 17 تا 24 مگاپاسکال.
ورودی پارکینگ، گاراژ و لارده های کف بین 20 تا 28 مگاپاسکال.
تیر، لارده، ستون و دیوارهای تقویت شده بین 20 تا 48 مگاپاسکال.
بتن پیش ساخته و پیش تنیده بین 28 تا 48 مگاپاسکال.
(ستون های) ساختمان های بلند بین 70 تا 100 مگاپاسکال.

مطابق استاندارد ACI 318، باید حداقل مقاومت فشاری 17 مگاپاسکال را سازه های بتنی در نظر گرفت؛ یعنی هیچ سازه بتنی نمی تواند مقاومتی کمتر از 17 مگاپاسکال داشته باشد.

البته با توجه به کاربری سازه، ممکن است از مقادیر بالاتر در طراحی استفاده شود. دستیابی به مقاومت های بسیار بالا نیازمند دقت بیشتر در کنترل کیفیت ساخت و آزمایش بتن است.

اعتبارسنجی مقاومت بتن با استفاده از آزمایش های مخصوص صورت می گیرد. در انتهای این مقاله، به معرفی آزمایش های مقاومتی بتن خواهیم پرداخت.