پیکتاژ ساختمان چگونه انجام می شود؟

پیکتاژ ساختمان چگونه انجام می شود؟
پیاده کردن نقشه ساختمان بر روی زمین، تا حد زیادی به پیچیدگی طرح آن بستگی دارد.

برای ساختمان هایی با طرح ساده (مانند مستطیل)، محدوده بیرونی ساختمان توسط نخ های متصل به میخ های گوشه مشخص می شود.

این کار معمولا با گرده زدن نخ به میخ های چوبی صورت می گیرد. تجهیزات نقشه برداری ساده یا پیشرفته نیز به همراه ژالن برای مشخص کردن زاویه 90 درجه ای برای گوشه های بعدی مورد استفاده قرار می گیرند.

ابعاد سطح مقطع میخ های چوبی گوشه ها معمولا 50*50 میلی متر است. به منظور پیاده کردن محدوده بیرونی ساختمان می توان از گچ، رنگ یا تخته های چوبی نیز استفاده کرد.

تخته های چوبی معمولا دارای طول 60 تا 100 سانتی متر و ابعاد سطح مقطع 50*50 میلی متر هستند. این تخته ها بین دو میخ یا ستون چوبی نصب می شوند.

برای سازه هایی که شکل محدوده بیرونی آن ها پیچیده است، استفاده از چندین نقطه گزینه بهتر و دقیق تری است.

در این شرایط، هر نقطه نقش یک گوشه را بازی می کند. میخ یا دیگر تجهیزات علامت گذاری بر روی نقاط گوشه نصب می شوند.

سپس، پیاده کردن خطوط نمایانگر محدوده بیرونی توسط نخ یا گچ صورت می گیرد. به دلیل استفاده از نقاط بیشتر در پیکتاژ این ساز ها، احتمال رخ دادن خطا افزایش می یابد.

از این رو، پیاده کردن طرح در این شرایط نیازمند دقت بیشتری خواهد بود. ساده ترین روش برای پیکتاژ محدوده بیرونی سازه های پیچیده، پیاده کردن یک مستطیل دربرگیرنده کل یا بخش بزرگی از سازه است.

پس از این کار، با کاهش محدوده و اعمال تغییرات، می توان طرح نهایی به دست آورد.

ابعاد و نقاط مرجع بر روی طرح، محل قرارگیری سازه، به خصوص فونداسیون آن را مشخص می کنند.

این مواد شامل طول و عرض کلی، فاصله تا مرکز جاده و سازه های دیگر، فاصله بین عضوهای داخلی، مسیرهای دسترسی، مشاعات و غیره می شوند.

پیکتاژ ترانشه چگونه انجام می شود؟
پیکتاژ ترانشه، به منظور تعیین ابعاد، شکل و جهت گیری حفاری به همراه عرض و محل قرارگیری دیوارها انجام می شود.

حفر ترانشه پس از پیاده سازی محدوده بیرونی سازه صورت می گیرد. برای افزایش دقت حفاری های دستی، رنگ یا پودر گچ به شکل خط و نقطه بر روی عرض ترانشه ریخته می شود.

در صورت استفاده از ماشین های حفاری، باید خطوط را بر روی محور ترانشه ایجاد کرد.

تخته های چوبی به منظور کنترل موقعیت، عرض و عمق ترانشه مورد استفاده قرار می گیرند. برای جلوگیری از ایجاد تداخل در حین حفاری، تخته ها با فاصله حداقل 2 متر از کناره های ترانشه نصب می شوند.

تخته های چوبی باید نسبت به تراز مبنای پروژه و در یک ارتفاع مشخص از سطح زمین نصب شده باشند. استفاده از رنگ ها و نوشته های مختلف می تواند باعث تشخیص بهتر عملکرد این تخته ها شود.

میخ کوبی کف ترانشه نیز معمولا به منظور تعیین سطح بتن ریزی انجام می گیرد.

مراحل کلی و الزامات اجرایی پیکتاژ چه هستند؟
به طور کلی، پیاده کردن نقشه شامل دو مرحله اصلی است. هر دو مرحله اجرای پیکتاژ با علامت گذاری نقاط کنترل افقی و عمودی انجام می شوند.

البته در مرحله دوم، تمرکز اصلی بر روی پیاده کردن دقیق المان ها با استفاده از تجهیزات مخصوص است. پیش از شروع مرحله اول، باید موقعیت نقاط کنترل افقی و عمودی را در نزدیکی محل اجرای پروژه تعیین کرد.

مرحله اول پیکتاژ معمولا شامل تعریف محدوده، علامت گذاری نقاط اصلی، پیاده کردن فونداسیون و نظارت بر فرآیند ساخت است.

نصب نرده در اطراف سایت، برداشتن لایه سطحی خاک، پیاده کردن خط لوله و سطح پایینی ساختمان را می توان به عنوان فعالیت های مرحله اول پیکتاژ در نظر گرفت.

علامت گذاری المان های بالای سطح زمین برای تنظیم مختصات و تراز آن ها در مرحله دوم پیکتاژ انجام می شود.

از فعالیت های این مرحله می توان به انتقال نقاط کنترل به درون سازه، پیاده کردن قالب، تعیین محل قرارگیری ستون (با توجه به پلان ستون گذاری)، پیاده کردن موقعیت تکیه گاه های پل، بررسی ارتفاع المان ها و انتقال نقاط کنترل عمودی از هر طبقه به طبقه دیگر اشاره کرد.

در طول پیاده کردن نقشه، یک سری الزامات اجرایی وجود دارند که رعایت آن ها باعث افزایش دقت کار می شود.

مهم ترین الزامات اجرایی در فرآیند پیکتاژ عبارت هستند از:

• ثبت فعالیت ها و برداشت ها.
• بایگانی دقیق اطلاعات ثبت شده و نگهداری مناسب آن ها.
• فراهم کردن تجهیزات مورد نیاز و استفاده درست از آن ها.
• بررسی دقیق نقشه ها و داده ها به منظور اطمینان از کامل بودن اطلاعات پیش از شروع پیکتاژ.
• بازدید میدانی برای اطمینان از عدم وجود موانع.
• فیکس کردن نقاط کنترلی.
• بازرسی مداوم کارگاه به منظور کنترل روند اجرا.
• اجرای عملیات مطابق با برنامه و ثبت تغییرات به وجود آمده.
• رعایت اصول اجرایی بر اساس استانداردها و دستورالعمل های موجود.
• پیاده کردن تمام نقاط نسبت به نقاط کنترلی.
• بررسی کامل علامت ها نسبت به یکدیگر.
• هماهنگی با واحدها و افراد مرتبط دیگر برای اطمینان از عدم تغییر طرح و پیکتاژ.