نقاط کنترل افقی چه هستند؟
«نقاط کنترل افقی» (Horizontal Control Points)، مجموعه نقاط با مختصات مشخص نسبت به یک نقطه معلوم هستند.
با تعیین نقاط کنترل افقی، امکان مشخص کردن نقاطی مانند گوشه های طرح فراهم می شود. به منظور پیاده کردن دقیق تمام نقاط طرح بر روی زمین، باید از تعداد زیادی نقطه کنترل افقی استفاده شود.
ساخت و نگهداری از نقاط کنترل افقی از اهمیت بالایی برخوردار است. به همین دلیل، این نقاط با استفاده از میخ های چوبی محکم یا بلوک های بتنی ساخته می شوند.
از روش های مورد استفاده برای تعیین نقاط کنترل افقی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
خط مبنا چیست؟
اولین مرحله در پیاده سازی طرح، ایجاد «خط مبنا» (Baseline) است. خط مبنا، یک خط مستقیم بین دو نقطه با مختصات مشخص است. این خط اغلب بر روی خط های نشان دهنده محدوده سازه یا مرزهای خارجی جاده (جدول) قرار می گیرد.
شبکه مرجع چیست؟
شبکه مرجع، روشی برای پیاده کردن نقشه بر روی یک ناحیه بزرگ است. در این روش می توان از شبکه های نقشه، سایت، سازه و ثانویه استفاده کرد. تصویر زیر، نمونه ای از یک نقشه سایت را نمایش می دهد.
میخ آفست چیست؟
در روش های خط مبنا و شبکه مرجع، با شروع حفاری ترانشه، میخ های گوشه از بین می روند. به منظور جلوگیری از تعیین دوباره نقاط کنترل افقی، یک محدوده خارجی با فاصله مشخص از محدوده اصلی ایجاد و چند میخ اضافی بر روی خطوط آن نصب می شود.
به این میخ ها، میخ آفست می گویند. فاصله جانبی یا آفست باید به اندازه ای باشد که موقعیت میخ های آفست در اثر حفاری تحت تأثیر قرار نگیرد.
میخ های آفست معمولا به همراه تخته های چوبی و برای تعیین مجدد موقعیت نقاط کنترل پس از حفاری استفاده می شوند.
این میخ ها را می توان در پیاده کردن تمامی سازه های مهندسی مورد استفاده قرار داد.