روش های اضافه کردن سنگدانه به واش بتن

روش های اضافه کردن سنگدانه به واش بتن کدام هستند؟
یکی از مهم ترین مراحل در ساخت واش بتن، اضافه کردن سنگدانه به ترکیب آن است. روش های مختلفی برای این کار وجود دارد.

از متداول ترین این روش ها می توان به مخلوط کردن سنگدانه با مواد اولیه، اضافه کردن سنگدانه به مخلوط رویه بتنی، ریختن یا کاشتن سنگدانه و جانمایی سنگدانه در موقعیت های مشخص اشاره کرد.

در ادامه، به معرفی روش های اضافه کردن سنگدانه به واش بتن می پردازیم.

مخلوط کردن سنگدانه با مواد اولیه چگونه انجام می شود؟
در این روش، سنگدانه های انتخاب شده در مرحله اول با مواد اولیه بتن مخلوط می شوند. اکثر تولیدکننده گان واش بتن، گزینه های مختلف با سنگدانه های متنوع را در اختیار مشتریان قرار می دهند.

در این روش، مخلوط به درون قالب ریخته می شود. سپس، شمشه کاری و ترازکاری به گونه ای صورت می گیرد که لایه ای صاف با حدود 2 میلی متر ملات سیمانی، سطح سنگدانه ها را پوشش دهد.

اضافه کردن سنگدانه به رویه بتنی چگونه انجام می شود؟
به منظور کاهش هزینه، سنگدانه های مخصوص به ترکیب رویه بتنی اضافه می شوند. رویه بتنی، امکان تصحیح تراز سطح، پرداخت دال های موجود و کاهش خطر آسیب دیدگی بر اثر عملیات های ساخت و ساز را فراهم می کند.

علاوه بر این، اجرای روش های ویژه پرداخت در صورت استفاده از رویه بتنی ساده تر می شود.

رویه های بتنی به دو گروه اصلی زیر تقسیم می شوند:

رویه یکپارچه:
اجرای رویه در حین ساخت دال صورت می گیرد. محدودیتی در ضخامت رویه های یکپارچه وجود ندارد. با این حال، به منظور کاهش هزینه ها، رویه با حداقل ضخامت ممکن ساخته می شود. به طور کلی، حداقل ضخامت باید سه تا چهار برابر ابعاد سنگدانه های درشت باشد.

رویه متصل و غیر متصل:
رویه بر روی یک دال موجود اجرا می شود. ضخامت این رویه ها نسبتا کم بوده و معیار اصلی انتخاب حداکثر ابعاد سنگدانه های قابل استفاده است. به عنوان مثال، در صورت اجرای رویه غیر متصل با حداقل ضخامت 70 میلی متر، استفاده از سنگدانه هایی با ابعاد 20 میلی متر یا بیشتر =مجاز خواهد بود.

کاشتن سنگدانه چگونه انجام می شود؟
به ریختن سنگدانه بر روی بتن و فرو بردن آن درون سطح، «کاشتن» (Seeding) می گویند. در این روش، بتن درون قالب ریخته شده و برای رسیدن به تراز مورد نظر شمشه کاری می شود.

با توجه به ابعاد و کیفیت سنگدانه ها، تراز سطح اولیه بتن کمی پایین تر از تراز نهایی پرداخت قرار می گیرد. در مرحله بعد می توان سنگدانه یا سنگدانه های انتخابی را به دو روش بر روی بتن قرار داد.

در روش اول، سنگدانه ها توسط دست و به صورت تکی بر روی محل های دلخواه قرار داده می شوند.

در روش دوم، سنگدانه ها را پس از شمشه کاری بر روی سطح پخش می کنند و آن ها را توسط ماله دسته بلند به درون سطح فرو می برند.

توجه داشته باشید که در روش دوم، استفاده از ماله دسته بلند باید پیش از آب انداختن سطح یا پس از تبخیر کامل آب سطح انجام شود.

در روش کاشتن سنگدانه، انتخاب ذراتی با ابعاد 8 تا 12 میلی متر برای واش بتن مناسب است. با این وجود، استفاده از ابعاد بزرگ تر مانعی ندارد. به طور کلی، این روش امکان استفاده از سنگدانه های تزئینی و بزرگ را نیز فراهم می کند.

سنگدانه های بزرگ تر را می توان به گونه ای جاسازی کرد که بخشی از آن ها بالاتر از سطح تراز واش بتن قرار بگیرند. البته این کار، خارج از عملکرد مورد انتظار از واش بتن است.

تنظیم و جانمایی سنگدانه درون سطح چگونه انجام می شود؟
به منظور ایجاد طرح های پیچیده، معمولا سنگدانه ها را درون سطح بتن یا رویه بتنی جانمایی می کنند. در این روش، ابعاد سنگدانه باید به گونه ای باشد که بتوان الگوی مورد نظر، جزئیات و رنگ های مختلف را به خوبی مشخص کرد.

به منظور فراهم شدن زمان کافی برای جانمایی سنگدانه ها در سطح های بزرگ، جانمایی درون ملات خشک انجام شده و آب به سطح اضافه می شود.

البته می توان با اضافه کردن افزودنی های کندگیرکننده، زمان گیرش و فرصت برای جانمایی سنگدانه ها در تمام سطح را افزایش داد.

تقسیم بندی سطح های بزرگ به سطح های کوچک تر، مدیریت و کار بر روی آن ها را ساده تر می کند.

در سطح های بزرگ می توان از قطعات پیش ساخته کوچک نیز استفاده کرد.

این کار، زمان اجرای واش بتن را کاهش می دهد. برای اجرای واش بتن در محل های عمومی، قطعات پیش ساخته گزینه مناسب تری هستند.

در این حالت، ابتدا سنگ ریزه ها درون بستر ماسه جانمایی می شوند. سپس، بتن ریزی محل انجام می گیرد.