با وجود این که ارزیابی وضعیت سطحی روسازی مشخص کند که برای احیای خدمت پذیری روسازی احتیاج به مرمت آن است قبل از طرح بهسازی باید تحقیقات جامعتری صورت پذیرد. قدم بعدی وضعیت روسازی برای بررسی تکافوی سازه ای آن است.بررسی وضعیت روسازی در این مرحله نسبت به آنچه که در مورد وضعیت سطحی روسازی ها و تعیین درجه خدمت حاضر بین شد شامل جزییات بیشتری است.
اگر نتایج این بررسی مشخص نماید که روسازی ازنظر مقاومت کافی است. مدت زمانی که روسازی باید در این وضع باقی بماند مطرح نباشد می توان مطالعات را در این مرحله متوقف کرده و به طرح یک لایه روکش آسفالتی نازک جهت هموار کردن سطح اکتفا نمود. اما اگر نتایج بررسی ها حاکی از عدم کفایت سازه ای سیستم روسازی باشد و یا این که لازم باشد بدانیم تا چه زمانی روسازی مزبور بدون تقویت قادر به خدمت پذیری است، برای به دست آوردن اطلاعات طراحی باید مطالعات را ادامه داد. مرحله بعد بررسی های تحلیل اجزا یا تحلیل افت و خیز روسازی است.
نمونه برداری
اگر بررسی روسازی نشان دهد که احتیاج به مطالعات بیشتر است و در صورتی که تصمیم به نمونه برداری از خاک بستر و لایه های روسازی یا اندازه گیری افت و خیز باشد باید محل نمونه گیری ها را از قبل مشخص کرد. برای یک ارزیابی مناسب باید راه را به قطعات با شرایط یکسان و یا نزدیک به هم تقسیم کرده و سپس محل نمونه ها را باید در هر یک از قطعات انتخاب نمود.خرابی های موضعی را باید از الگوی کلی نمونه برداری خارج کرده و برای آنها آزمایشات مستقل جهت تعمیرات جداگانه انجام داد.
با اتخاذ روش فوق لازم نیست که روکش تمام مسیر را برای بدترین وضعیت روسازی طراحی کرد. انتخاب محل هایی که نتایج حاصل از آن دور ار واقعیت نبوده و به اندازه کافی دقیق باشد مستلزم به کارگیری روش های مخصوصی است. روش های متفاوتی برای به دست آوردن نمونه هایی که نماینده واقعی راه باشند وجود دارد که یکی از آنها روش نمونه گیری از خاک بستر و مخلوط های آسفالتی یا روش اشتو است. باید توجه داشت که صرف نظر از روش های به کارگیری شده قضاوت مهندسی هم یک عامل مهم در نحوه نمونه گیری است.
نمونه برداری تصادفی
روش نمونه برداری به صورت تصادفی هنوز یکی از بهترین روش های ارائه شده در این زمینه است. به وسیله این روش محل نمونه برداری طوری انتخاب می شود که شانس قرار گرفتن تمام نقاط در انتخاب یکسان است. با استفاده از جدول اعداد تصادفی چون انتخاب کاملاً مبتنی بر شانس است معمولاً نتایج غلط به دست نمی آید.یکی دیگر از مزایای روش نمونه برداری تصادفی که بر اساس علم آمار بنا شده این است که احتمالاً مخارج کمتری در بر خواهد داست.