انواع آب انداختگی بتن

آب انداختگی نرمال

آب انداختگی به صورت یکنواخت در تمام سطح اتفاق می افتد که معمولاً در مقاطع با عمق کم تر رخ می دهد مانند دال، سقف و … (در این نوع آب انداختگی ذرات سیمان، ذرات ریز ماسه به همراه آب در سطح بتن به صورت یکنواخت جمع می شود و تفاوت رنگ با بتن اصلی به دلیل پخش یکنواخت قابل تشخیص نمی باشد).

آب انداختگی کانالی

آب انداختگی در حال افزایش (به صورت چشمه) در مسیر های خاص که معمولاً در مقاطع با عمق بیشتر مانند دیوار، پی ها و … (در این نوع آب انداختگی ذرات سیمان، ذرات ریز ماسه به همراه آب در سطح بتن با یک رنگ متفاوت و به صورت چشمه ای جمع می شود).در حقیقت آب انداختگی در بتن به علت عدم توانایی ذرات جامد در نگه داشتن همه آب مخلوط بین خود و جلوگیری از ته نشین شدن آنها است و معمولاً بعد از سخت شدن بتن متوقف می شود.

عامل اصلی در نرخ آب انداختگی بتن نسبت آب به سیمان است و با بالاتر رفتن آن میزان آب انداختن بتن افزایش می یابد. همچنین نوع سیمان و میزان ریزدانه های بتن (فیلر) نیز روی نرخ آب انداختگی تأثیر دارند. بتن با سیمان ریزتر و فیلر مناسب نرخ آب انداختگی کمتری خواهد داشت. همچنین نرخ آب انداختگی بتن به ارتفاع بتن (فشار بتن) نیز ارتباط مستقیمی دارد و با افزایش ارتفاع، نرخ آب انداختگی افزایش می یابد.

آب انداختگی بتن لزوماً عملی زیانبار نیست واگر این عمل دست نخورده بماند و آب سطحی بخار شود، نسبت آب به سیمان موثر مخلوط پایین می آید و مقاومت افزایش می یابد. ولی لایه سطحی را سست می کند و مقاومت سایشی را پایین می آورد. همچنین بخشی از آب در هنگام بالا آمدن در زیر سنگدانه های درشت محبوس شده و چسبندگی سنگدانه به خمیر سیمان را کاهش می دهد و چون این فضاها در یک جهت قرار می گیرند، نفوذپذیری بتن را در صفحه افقی افزایش می دهد.

راه جلوگیری از آب انداختگی بتن

آب انداختن امری نامطلوب نیست و به خود نگهداری از بتن منجر می شود اما در صورت عدم توجه به روش صحیح پرداخت سطح بتن می تواند مشکل زا باشد. در جداول بتنی معمولاً این امر مشکل جدی به وجود نمی آورد.به هر حال با کاهش استعداد آب انداختن بتن می توان به نتیجه رسید ولی کم کردن شدید آب انداختن ممکن است در شرایطی که هوا گرم و خشک است و باد می وزد، ترک های سطحی را افزایش دهد.