انواع دیوارهای بنایی
دیوارهای بنایی به دو دسته سازه ای و غیرسازه ای تقسیم می شوند. دیوارهای سازه ای به دیوارهایی اطلاق می شود که بارهای ثقلی و جانبی را در امتداد و عمود بر صفحه خود تحمل می کنند. این دیوارها از واحدهای بنایی شامل آجر و بلوک سیمانی همراه با ملات ماسه سیمان، باتارد و ماسه آهک تشکیل شده اند. دیوارهای بنایی غیرسازه ای یا تیغه ها، دیوارهایی هستند که هیچگونه سهمی از بارهای ثقلی و لرزه ای ساختمان به آنها نسبت داده نمی شود و به عنوان اجزای غیرسازه ای تلقی و باید برای ضوابط مربوطه کنترل شوند.
دیوار دوغابی (Slurry wall)
تکنیکی است که برای ساخت دیوارهای بتن مسلح در مناطقی که دارای خاک نرم و یا دارای سطح آب بالا است استفاده می شود. از این تکنیک معمولاً برای ساخت دیوارهای دیافراگم (ضد آب) در اطراف تونل ها استفاده می شود که با کمک این تکنیک از لغزش خاک و یا ورود آب به سایت ساختمانی جلوگیری می شود.روش اجرای دیوار دوغابی بدین صورت است که ابتدا یک حفره به شکل دیوار مورد نظر کنده می شود و سپس این حفره با بتن وران پر می شود.
این بتن با ایجاد فشار به سمت بیرون در برابر نیروی هیدرولیکی وارده مقاومت می کند و از ریزش حفره و همچنین راهیابی جریان آب جلوگیری می کند.سپس شبکه آرماتوری به داخل حفره فرو برده می شود.پس از سخت شدن دیوارهای بتنی، کار ساخت در محل قرنطینه شده میان آنها آغاز می شود. برای اینکه فشار وارده به دیوارهای بتنی آنها را به داخل محل مورد نظر نیندازد از سازه های نگهبان معمول استفاده می شود. درست همانند زمانی که گودبرداری برای یک ساختمان معمولی صورت می گیرد.
دیوار دیافراگمی
یکی دیگر از روش های محافظت از جداره گود، احداث دیوار دیافراگمی است. در این روش ابتدا توسط دستگاه های گرب متناسب با شرایط زمین حفاری قسمتی از دیوار انجام می شود و همزمان با حفاری جهت پایداری جداره دیواره حفاری شده و جلوگیری از ریزش های موضعی از دوغاب بنتونیت استفاده می شود. تشکیل کیک بنتونیت در داخل دیواره حفاری شده و نفوذ در لایه های دانه ای جداره باعث می شود جداره همواره پایدار بماند و سپس بلافاصله پس از رسیدن به عمق مورد نظر آرماتور گذاری شده و در نهایت بتن ریزی می شود. این روش در زیر هسته سدهای خاکی نیز کاربرد بسیار دارد و از هر گونه نشتی را جلوگیری می نماید.
روش اجرای دیوار دیافراگمی
برای احداث این دیوار، عموماً از دستگاه هیدروفرز و گرب که از مهم ترین دستگاه های حفاری در ساخت دیوارهای دیافراگمی هستند، استفاده می شود.
حفاری با استفاده از هیدروفرز
این سیستم برای حفاری خاک های بدون چسبندگی و سنگ های سخت به کار می رود. هیدروفرز دستگاه حفاری است که با استفاده از سه موتور (پایین رونده) در نوک قاب هیدروفرز (قاب راهنما) و با به کار بردن سیستم چرخش گل حفاری کار می کند.
حفاری با استفاده از دستگاه گرب
یکی دیگر از روش ها، احداث دیواره سازه ای با استفاده از دستگاه گرب بوده که در این روش دیوار ایجاد شده دیوار اصلی ساختمان است. آب بندی درزهای اجرایی آن با روش های مختلفی مانند کام و زبانه، شمع پلاستیک، تیر پیش ساخته بتنی، لوله ژوئن و(CWS) (coffrage avec waterstop) انجام می شود.
موارد کاربرد دیوار دیافراگمی
مزایای استفاده از دیوار دیافراگمی
محدودیت های روش دیواره دیافراگمی
تقویت اتصالات دیوار دیافراگم
یک مشکل عمده در رابطه با ساختمان های بنایی غیرمسلح ناکافی بودن و یا کاهش یافتن پیوستگی میان دیوار و دیافراگم است. این ارتباط از آنجا که سبب مهار بندی دیوار می شود و در مورد دیافراگم های صلب دیوارهای موازی را مجبور می نماید تا با یکدیگر عمل کنند، معیار مهمی در رفتار کلی ساختمان است.