سیستم مهاربندی افقی در سازه

سیستم مهاربندی افقی چیست؟
برخورد باد به پوشش بیرونی سازه باعث اعمال بارهای افقی بر روی ستون ها می شود.

سیستم مهاربندی افقی، به منظور انتقال این بارها از ستون های موجود بر روی محیط سازه ها، به سیستم مهاربندی قائم مورد استفاده قرار می گیرد.

سیستم های مهاربندی افقی به دو نوع اصلی دیافراگمی و مهاربندی مثلثی تقسیم می شود.

دیافراگم چیست؟
دیافراگم در سیستم های مهاربندی افقی، المانی متشکل از اجزای سقف و کف است که توانایی تحمل و انتقال بارهای افقی در سازه ها را دارد.

سقف های کامپوزیت را می توان به عنوان یکی از بهترین انواع سقف با عملکرد دیافراگم در نظر گرفت. در این سقف ها، عرشه فولادی توسط گل میخ به تیرهای اصلی متصل شده و بر روی آن بتن ریزی انجام می شود.

توجه داشته باشید که هر سقفی نمی تواند به عنوان دیافراگم عمل کند.

به عنوان مثال، دال های بتنی پیش ساخته، فقط در صورت اعمال تغییرات خاص، قادر به تحمل و انتقال بارهای جانبی (اجرای عملکرد دیافراگم) خواهند بود.

به این منظور باید این سقف ها را توسط اتصالات مخصوص به عضوهای فولادی سازه متصل کرد.

به طور کلی، در صورت وجود اصطکاک 0.1 یا کمتر بین بتن و عضو فولادی، عملکرد دیافراگم در برابر بارهای جانبی بهبود می یابد.

مهاربندی مثلثی چیست؟
مهاربندی مثلثی، زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که امکان در نظر گرفتن کف سازه به عنوان سیستم مهاربندی افقی (دیافراگم) وجود نداشته باشد.

در این مهاربندی، مجموعه ای از بادبندهای مثلثی در دو جهت عمود بر هم نصب می شوند.

در اکثر موارد، این بادبندها را در فاصله میان تکیه گاه های سازه (معمولا بین بادبندهای عمودی) اجرا می کنند.