تاریخچه سقف کوبیاکس به چه دورانی باز می گردد؟
ایده ساخت دال های مجوف (توخالی) به دوران باستان باز می گردد. در آن دوران، طراحان در حین تلاش برای ساخت سازه هایی با دهانه های بزرگ دریافتند که المان های توپر باعث اعمال بارهای اضافی بر روی سازه می شوند و افزایش دهانه را غیر ممکن می کنند.
از این رو، مهندسان دوران باستان به فکر طراحی سازه هایی با عضوهای توخالی افتادند. معبد «پانتئون» (Pantheon) در رم ایتالیا، یکی از اولین سازه ها دارای المان های توخالی است.
طراحان این سازه با استفاده از جعبه های مخصوص (مانند بلوک) در سقف، وزن آن را کاهش دادند و امکان افزایش قابل توجه دهانه را فراهم کردند.
معبد پانتئون:
اصول طراحی معبد پانتئون تا قرون وسطی برای ساخت سازه های بزرگ دیگر مورد استفاده قرار می گرفت.
در سال های گذشته، استفاده از دال های مجوف در سازه های در حال کم رنگ شدن بود تا اینکه در اواسط دهه 1990 میلادی (اواسط دهه 1370 شمسی)، ایده ساخت دال های دو طرفه مجوف دوباره مطرح شد.
پیشرفت تکنولوژی قالب سازی، امکان ایجاد حفره های واقعی درون سازه توسط قالب های پلاستیکی را فراهم کرد.
سقف کوبیاکس قبل از بتن ریزی:
در سال 1998 میلادی (1377 شمسی)، تحقیقات بر روی دال های بتن مسلح دو طرفه مجوف، طراحی سازه با ظرفیت باربری خوب بدون نیاز به میلگردهای برشی اضافی را ممکن ساخت.
در سال های 2000 تا 2004 میلادی (1379 تا 1383 شمسی)، چندین پروژه آزمایشی با استفاده از کوبیاکس برای امکان سنجی اجرا و ارزیابی پایداری سازه انجام شد.
محصولات کوبیاکس از آن بازه زمانی تا کنون در حال تغییر و توسعه هستند.
در سال 2004 میلادی، کوبیاکس به عنوان نام تجاری تکنولوژی ساخت دال های مجوف و همچنین قالب های پلاستیکی مورد استفاده در این تکنولوژی در نظر گرفته شد.
در سال 2005 میلادی (1384 شمسی)، قالب های کروی کوبیاکس (مدل های Pro-Line و Eco-Line) با استفاده از پلاستیک بازیافتی به طور انبوه ساخته و روانه بازار شدند.
در سال 2008 میلادی (1387 شمسی)، کوبیاکس محصول جدیدی را با عنوان Slim-Line معرفی کرد. این محصول با تحقیق بر روی جنبه های مختلف بخش توپر سیستم کوبیاکس (X-Zone) توسعه یافت.
قالب های Slim-Line با شکل بیضی، امکان ساخت دال های دو طرفه مجوف با ضخامت های کم تر را فراهم کردند. در سال 2013 میلای (1392 شمسی)، نوع جدیدی از قالب های کوبیاکس با عنوان «Slim-Line Click» به منظور نصب آسان المان های کوبیاکس و میلگردهای بین آن ها معرفی شد.
این مدل، ایمنی کار را افزایش و هزینه های بازرسی را کاهش داد.
در سال 2019 میلادی (1398 شمسی)، مدل دیگری با عنوان «Cobiax CLS» توسعه یافت. CLS، مخفف «Concrete Lightweight Structures» به معنای «سازه های بتنی سبک» است.
شکل خارجی قالب های CLS به صورت مربعی است اما با کنار هم قرار دادن آن ها، شکل حفره های درون ساختار بتن به صورت بیضوی خواهد بود.
این قالب ها علاوه بر حفظ مزیت های قالب های قبلی، عملکرد آن ها را به طور قابل توجهی افزایش دادند.