ضریب انبساط حرارتی بتن چیست؟
اکثر مواد با افزایش دما منبسط و با کاهش دما منقبص می شوند (ضریب انبساط حرارتی مثبت). رفتار بتن در مواجهه با تغییرات دما نیز به همین صورت است.
ضریب انبساط حرارتی بتن کمیتی است که میزان تغییر ابعاد بتن هنگام تغییر دما را نمایش می دهد.
بزرگی یا کوچکی سازه های بتنی مانند پل، سد، بزرگراه یا ساختمان باعث جلوگیری از اثرات انبساط حرارتی نمی شود.
به همین دلیل، سازه های بتنی همیشه با مقداری انقباض یا انبساط حرارتی همراه هستند. به دلیل محدود شدن سطوح عضوهای بتنی توسط دیگر عضوهای سازه، این المان ها معمولا در یک جهت تغییر طول می دهند.
منشا تغییر دمای بتن چیست؟
تغییر دما در بتن معمولا به دلیل شرایط محیطی یا واکنش هیدراتاسیون (واکنش آب و سیمان) رخ می دهد.
البته، امکان افزایش دمای بتن به دلیل مواجهه با آتش نیز وجود دارد. تأثیر این عوامل بر روی بتن عبارت است از:
از بین موارد بالا، عوامل محیطی از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. این عوامل، به دلیل تأثیر تدریجی و مداوم می توانند باعث تخریب بتن شوند.
ویژگی های حرارتی بتن کدام هستند؟
ضریب انبساط حرارتی تنها یکی از ویژگی های حرارتی بتن است. از دیگر ویژگی های حرارتی بتن می توان به ضریب انتقال حرارتی، ظرفیت گرمایی (ویژه) و ضریب نفوذ گرمایی اشاره کرد:
ضریب انتقال حرارتی یا هدایت حرارتی:
میزان انتقال حرارت بین دو سطح مجاور با دمای متفاوت را نمایش می دهد.ضریب هدایت حرارتی بتن به ترکیبات و درجه اشباع آن بستگی دارد. این ضریب برای بتن معمولی بین 0.58 تا 1.63 وات بر متر کلوین (متوسط 1.13 وات بر متر کلوین) است.
ظرفیت گرمایی و گرمای ویژه:
به میزان گرمای مورد نیاز برای تغییر یک درجه ای دمای ماده، ظرفیت گرمایی می گویند.
گرمای ویژه، ظرفیت گرمایی تقسیم بر جرم ماده است. ظرفیت گرمایی ویژه اکثر بتن ها، در محدوده 1000 ژول بر کیلوگرم کلوین قرار دارند.
ضریب نفوذ گرمایی:
معیاری برای اندازه گیری نرخ انتقال حرارت از نقطه گرم به نقطه سرد است. این ضریب از تقسیم ضریب هدایت حرارتی بر ظرفیت گرمایی ویژه به دست می آید.
تمام این ویژگی ها در کنار یکدیگر، عملکرد بتن در برابر تغییرات دمایی و مقاومت آن در برابر آتش را تعیین می کنند.