ترازیابی شعاعی چگونه انجام می شود؟
ترازیابی شعاعی طی چندین مرحله شامل انتخاب یک نقطه با مختصات مشخص (بنچمارک) به عنوان ایستگاه اول، یادداشت قرائت عقب، قرائت های میانی و قرائت جلو انجام می گیرد.
در صورت نیاز به ادامه برداشت، ایستگاه جدید انتخاب و فرآیند قبلی تکرار می شود.
انتخاب نقطه مرجع مناسب برای ترازیابی شعاعی:
انتخاب نقطه مرجع (ایستگاه برداشت) برای ترازیابی شعاعی کار دشواری نیست. این نقطه باید امکان قراول روی مستقیم (افقی) به نقاط مورد نظر (عقب، میانی و جلو) را فراهم کند.
در واقع، ایستگاه باید به گونه ای باشد که بتوان بیش از دو قرائت را از آن محل انجام داد. در ترازیابی شعاعی، ایستگاه می تواند در داخل یا خارج از محدوده نقاط مورد نظر قرار داشته باشد.
قرائت در ترازیابی شعاعی:
در ترازیابی شعاعی، اولین و آخرین نقطه برداشت شده از یک ایستگاه به عنوان قرائت های عقب (BS) و جلو (FS) در نظر گرفته می شوند.
تمام قرائت های بین این دو، قرائت های وسط هستند. به این ترتیب، دوربین بر روی ایستگاه اول (با مختصات معلوم) قرار می گیرد.
نقشه بردار، دوربین را تراز می کند و به سمت نقطه اول نشانه می رود. یکی از کارکنان، شاخص را به صورت عمود بر روی نقطه اول نگه می دارد.
نقشه بردار، عدد روی شاخص را به عنوان قرائت عقب یادداشت می کند. سپس، شاخص به نقطه بعدی منتقل شده و قرائت آن نقطه انجام می شود.
هنگام تغییر جهت دوربین برای قرائت نقطه های بعدی نباید زاویه عمودی آن تغییر کند. به عبارت دیگر، تمام قرائت های یک ایستگاه باید در یک خط افقی انجام گیرند.
ترازیابی توسط نقشه بردار:
در صورتی که امکان قرائت بیشتر در محدوده ترازیابی وجود نداشته باشد، دوربین به ایستگاه بعدی منتقل شده و سپس، نقطه نهایی قرائت شده در ایستگاه قبلی، دوباره و این بار به عنوان قرائت عقب برداشت می شود.
این نقطه با عنوان نقطه تغییر ایستگاه یا «Turning Point» شناخته می شود.
فرآیند ترازیابی تا قرائت تمام نقاط مورد نظر در بازه ترازیابی ادامه می یابد. در نهایت، آخرین نقطه به عنوان قرائت جلو برداشت می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
