ترازیابی شعاعی چیست؟
ترازیابی نقاط پراکنده یا ترازیابی شعاعی، یکی از روش های مستقیم ترازیابی در نقشه برداری است.
این روش، با قرار دادن تجهیزات ترازیابی (دوربین و سه پایه) بر روی یک نقطه ثابت با مختصات مشخص (بنچمارک) و قرائت ارتفاع نسبی چندین نقطه انجام می شود.
کاربرد اصلی ترازیابی شعاعی، اندازه گیری اختلاف ارتفاع نقاط نزدیک به هم است. این نوع ترازیابی، اغلب در نقشه برداری مسیر (جاده، خط لوله، کانال و غیره) مورد استفاده قرار می گیرد.
تفاوت بین ترازیابی تدیجی و ترازیابی شعاعی چیست؟
هنگام مقایسه نمای جانبی ترازیابی تدریجی و شعاعی، ممکن است در ابتدا تفاوت چندانی بین این دو روش قائل نشوید.
با دقت بیشتر متوجه خواهید شد که در هر ایستگاه ترازیابی شعاعی، خط قراول روی از چندین شاخص عبور کرده است.
به عبارت دیگر، در هر ایستگاه، ارتفاع نسبی چندین نقطه، بدون تغییر دادن محل دوربین برداشت شده است.
این نکته، در دید از بالای ترازیابی شعاعی به خوبی قابل درک است. در ترازیابی شعاعی، برخلاف ترازیابی تدریجی، نیازی به جابه جایی مکرر دوربین بین قرائت عقب و جلو نیست.
به همین دلیل در این روش، قرائت های دیگری با عنوان قرائت وسط یا میانی برداشت می شوند.
البته در ترازیابی شعاعی با توجه به طول ترازیابی، احتمال قرار دادن دستگاه بر روی چندین ایستگاه و ترازیابی چندین دهانه مختلف وجود دارد. تعداد دهانه ها در این حالت برابر با تعداد ایستگاه ها خواهد بود.
کاربرد ترازیابی شعاعی چیست؟
ترازیابی شعاعی کاربرد گسترده ای در نقشه برداری راه، راه آهن، کانال و خطوط انتقال فاضلاب دارد. در این پروژه ها، رسم پروفیل طولی مسیر الزامی است.
به همین دلیل، باید اختلاف ارتفاع نقاط مختلف را در فواصل مشخص برداشت و پروفیل طولی مسیر را رسم کرد.
ترازیابی شعاعی یا «ترازیابی مقطعی» (Profile Levelling)، بهترین گزینه برای این کار است.
در ترازیابی شعاعی، نقطه مرجع توسط خطوط قراول روی به تمام بلندی های اطراف محدوده وصل می شوند.
به این ترتیب، چند مثلث مانند تصویر بالا به وجود می آید. این مثلث ها برای تعیین فواصل افقی به کار می روند.
تجهیزات مورد استفاده در ترازیابی شعاعی چه هستند؟
تجهیزات مورد استفاده در ترازیابی شعاعی نیز مانند دیگر روش های ترازیابی هستند. از تجهیزات مورد نیاز برای اجرای این ترازیابی می توان به موارد زیر اشاره کرد: