مواد جایگزین سنگدانه در بتن

مواد جایگزین سنگدانه در بتن چه هستند؟
گزینه های زیادی برای جایگزینی سنگدانه ها در ساخت بتن وجود دارند. این مواد اغلب به منظور کاهش اثرات مخرب زیست محیطی نظیر گازهای گلخانه ای ناشی از ساخت سیمان مورد استفاده قرار می گیرند.

کاغذ:
بتن کاغذی، یکی از انواع بتن سازگار با محیط زیست است که در ساخت آن به جای سنگدانه های معمولی از تفاله یا خمیر کاغذ بازیافتی استفاده می شود.

سیمان و آهک سفید، از دیگر ترکیبات مورد استفاده در این نوع بتن هستند. به کارگیری کاغذ، وزن را کاهش داده و انعطاف پذیری (شکل پذیری) بتن را افزایش می دهد.

البته بتن کاغذی نسبت به بتن معمولی استحکام و سختی پایینی دارد.

پلاستیک:
استفاده از پلاستیک بازیافتی به جای سنگدانه های معمولی، حرکت هوشمندانه ای برای حفاظت از محیط زیست و به کارگیری مجدد پلاستیک است.

در بتن پلاستیکی، حداکثر 20 درصد از سنگدانه ها جای خود را به پلاستیک بازیافتی می دهند. این نوع بتن، از انعطاف پذیری بالا، وزن پایین، داوم مناسب، عایق الکتریکی، عایق حرارتی و هزینه پایین بهره می برد.

در طرف مقابل، استفاده از پلاستیک به عنوان سنگدانه، مقاومت فشاری، خمشی و کششی بتن را کاهش می دهد. به علاوه، این ماده در دمای پایین تری ذوب می شود.

شیشه:
شیشه، به عنوان یکی از مواد بی اثر پرکاربرد، گزینه مناسبی برای جایگزینی سنگدانه های معمولی در بتن است.

از ضایعات شیشه می توان به جای سنگدانه های ریز استفاده کرد. این ذرات معمولا، از الک نمره 8 و 4 عبور داده می شوند.

اسلامپ و کارایی بتن شیشه ای بهتر از بتن معمولی است. به علاوه، به دلیل عدم تأثیر فرآیندهای بازیافت بر روی خواص فیزیکی و شیمیایی شیشه، بتن شیشه ای از دوام بهتری بهره می برد.

البته مشکل شیشه، واکنش پذیری آن در حضور مواد قلیایی است. این مشکل، احتمال ترک خوردگی را افزایش می دهد. به علاوه، هزینه تمیز کردن سنگدانه های شیشه ای نیز بالا است.

خرده لاستیک:
خرده لاستیک نیز یکی دیگر از گزینه های جایگزین سنگدانه در ترکیب بتن است. این مواد معمولا به عنوان سنگدانه های درشت مورد استفاده قرار می گیرند.

لاستیک مقاومت بتن در برابر شکست و خردشدگی را بهبود می بخشد. با این وجود، به دلیل افزایش تخلخل، مقاومت فشاری مخلوط کاهش می یابد.

پلی استایرن:
امکان استفاده از مواد پلیمری نظیر پلی استایرن یا یونولیت به جای سنگدانه ها وجود دارد. این مواد مانند عامل حباب زا در فوم بتن یا بتن اتوکلاو به مخلوط اضافه می شوند.

بتن های پلیمری حدود 88 درصد سبک تر از بتن های معمولی هستند. به علاوه، ابعاد میلگرد مورد نیاز برای تقویت آن ها نیز کمتر است.

در طرف مقابل، حساسیت بالا و مقاومت پایین باعث محدودیت کاربری این نوع بتن شده است. بتن های پلیمری فقط برای مقاصد تزئینی قابل استفاده هستند.