تعریف دوخت و روکش بتنی

دوخت بتن چیست؟
«دوخت بتن» (Concrete Stitching)، از روش های مرسوم برای ترمیم ترک های فعال بتن و کنار هم نگه داشت درزهای دال بتنی است.

این روش از سادگی و دوام خوبی بهره می برد. دوخت بتن، تنش های کششی درون ترک را کنترل کرده و از گسترش بیشتر آن جلوگیری می کند.

برای دوخت، چندین حفره در دو طرف ترک مورد نظر حفر می شوند. سپس، مهاربندی دو سمت ترک با قرار دادن پایه های المان فلزی U شکل (مانند منگنه) درون حفره های متقابل و پر کردن آن ها توسط ملات یا اپوکسی انجام می گیرد.

همان گونه که در تصویر بالا مشاهده می کنید، طول و جهت گیری دوخت نسبت به امتداد ترک متفاوت است.

این کار باعث توزیع مناسب بار درون بتن می شود. در صورت اجرای دوخت با طول و جهت گیری یکسان، بار در یک صفحه ثابت توزیع خواهد شد. در این حالت، اثربخشی ترمیم تحت تأثیر قرار می گیرد.

روکش بتنی چیست؟
«روکش بتنی» (Concrete Overlay)، پوششی با ضخامت حدود 6 میلی متر یا بیشتر است که به منظور ترمیم عضوهای بتنی آسیب دیده مورد استفاده قرار می گیرد.

کابرد اصلی روکش های بتنی برای ترمیم سطح روسازی، پیاده روها و به طور کلی، کف های بتنی آسیب دیده است.

این روکش ها باعث جلوگیری از هوازدگی، فرسایش، نفوذ آب و مواد قلیایی می شوند. ترمیم بتن توسط این روش، ترک های فعال را پُر و از ایجاد ترک های غیر فعال جلوگیری می کند.

به علاوه، امکان تغییر رنگ سطح بتن با استفاده از روکش های بتنی فراهم می شود.

از مواد قابل استفاده برای روکش های بتنی می توان به بتن معمولی، بتن پلیمری، اپوکسی، پلی استر، بتن سیلیکا فیوم و بتن پلیمری اصلاح شده اشاره کرد.

این روش، ظاهر، بافت و ارتفاع سطح قبلی را تغییر می دهد. روکش های بتنی معمولا به صورت متصل، نیمه متصل و غیر متصل بر روی سطح بتن اجرا می شوند.

ریختن، ماله کشی، تی کشی یا پاشیدن از روش های اجرای این روکش ها هستند.