تاول زدن و پودر شدن سطح بتن:
«پودر شدن بتن» (Concrete Dusting) یا «تخلخل سطحی» (Laitance)، پدیده ای که است که در آن، سطح بتن سخت شده به ذرات ریز مجزا تبدیل می شود.
پودر شدن سطح بتن، افزایش سرعت فرسایش و هوازدگی را در پی دارد. این مسئله، مقاومت، دوام و عمر مفید سازه های بتنی را تحت تأثیر قرار می دهد.
ارزیابی پودرشدگی بسیار آسان بوده و با کشیدن دست بر روی سطح بتن قابل تشخیص است. امکان رخ دادن این مشکل در سطح تمام عضوهای بتنی وجود دارد.
با این حال، سطوح دال های بتنی (مخصوصا کف) بیشتر با مشکل پودر شدن مواجهه می شوند.
پودر شدن سطح زمانی رخ می دهد که بتن دارای مقاومت کم، ساختار ترد و متخلخل باشد. سطح متخلخل، ضعیف و شکننده است و باعث پودر شدن بیشتر بتن می شود.
مکانیزم پودر شدن، معمولا بر پایه وجود آب اضافی در ترکیب بتن، آب انداختن، بالا آمدن ذرات ریز سیمان یا ماسه و هوازدگی سطح است.
از عوامل دیگر پودر شدگی بتن می توان موارد زیر را نام برد:
روش های رایج برای ترمیم بتن در هنگام پودر شدن سطح عبارت هستند از:
تاول زدن بتن چیست؟
«تاول بتن» (Concrete Blister)، یکی از انواع عیب و نقص های بتن است که در آن، بخشی از سطح متورم می شود.
عمق نفوذ تاول های بتن به حدود 25 تا 75 میلی متر می رسد. بخش های برآمده یا اصطلاحا تاول زده بتن از مقاومت کمی برخوردار هستند.
به همین دلیل، این نواحی با اعمال فشار کم از سطح جدا می شوند. به این ترتیب، تاول ها علاوه بر تخریب ظاهر بتن، زمینه را برای نفوذ مواد شیمیایی مخرب و فرسایش سریع تر بتن فراهم می کنند.
تاول زدن بتن زمانی رخ می دهد که رطوبت ناشی از آب انداختن و حباب های هوا در مسیر حرکت خود به سطح، پشت لایه نازکی از بتن خشک شده حبس شوند.
از عوامل موثر بر تاول زدن بتن می توان موارد زیر را نام برد: