اپلیکیشن زینگ | باربری آنلاین
زینگ - سامانه جامع حمل و نقل

تماس تلفنی

دانلود زینگ
خانه اپلیکیشن زینگ سامانه صادرات و واردات فروشگاه خدمات اطلاعاتی
خدمات جانبی
تماس با ما
زینگ - سامانه جامع حمل و نقل کشوری

تماس تلفنی

دانلود زینگ

جستجو
عضویت در سامانه صادرات، واردات، تجارت
گروه بازرگانی هومان پویان

ترک خوردگی بتن چیست؟
بتن ذاتا یک ماده ترد و شکننده است. این ماده، مقاومت فشاری بالا و مقاومت کششی پایینی دارد. مقاومت کششی پایین بتن، باعث جدا شدن ذرات آن و تشکیل سطوح مجزا در هنگام مواجهه با بارگذاری های خمشی، جمع شدگی ناشی از خشک شدن، انبساط حرارتی و عوامل دیگر می شود.

ترک_فعال_بتن

به این جدایش، ترک خوردگی می گویند. ترک خوردگی از رایج ترین مشکلات بتن است. ترک ها به دو صورت سطحی و عمقی در بتن رخ می دهند. در این بخش، به معرفی برخی از انواع این ترک ها می پردازیم.

ترک غیر فعال بتن چیست؟
«ترک غیر فعال» (Dormant Crack)، ترکی سطحی است که ابعاد آن با گذر زمان تغییر نمی کند. این نوع ترک معمولا بسیار نازک و دارای شکل نامنظم است.

با وجود عدم تأثیر ترک های ریز بر روی یکپارچگی و عملکرد سازه بتنی، نفوذ رطوبت به درون آن ها می تواند سرعت تخریب بتن را افزایش دهد. این مسئله، کاهش عمر سازه و افزایش هزینه های ترمیم بتن را در پی دارد.

از مهم ترین عوامل موثر بر ایجاد ترک های غیر فعال در بتن می توان موارد زیر را نام برد:

  • هوازدگی.
  • اجرای نامناسب بتن ریزی.
  • اثرات حرارتی.
  • جمع شدگی خودزا.
  • جمع شدگی ناشی از خشک شدن.

روش های ترمیم بتن در صورت وجود ترک های غیر فعال عبارت هستند از:

  • درزگیری.
  • حفاری و تزریق پرکننده سخت (صلب).
  • پوشش دهی.
  • سنگ زنی و روکش.
  • ملات خشک.
  • شاتکریت/گانیت.
  • دوخت.
  • جکتینگ.
  • تقویت.
  • بازسازی.

ترک خوردگی شبکه ای بتن چیست؟
ترک خوردگی شبکه ای یا اصطلاحا «کریزینگ» (Crazing)، مجموعه ای از ترک های سطحی و نزدیک به هم با شکل نامنظم است.

کریزینگ معمولا در اثر گیرش سریع سطح آزاد بتن به دلیل دمای بالا، وجود آب اضافی یا عمل آوری نامناسب رخ می دهد.

عمق ترک های شبکه ای کمتر از 3 میلی متر است. با وجود عمق کم ترک های شبکه ای، تعدد آن ها باعث افزایش سرعت تخریب سطح می شود. به همین دلیل، اقدامات اصلاحی و ترمیم بتن در این حالت باید با دقت بیشتری انجام گیرد.

از عوامل ایجاد ترک خوردگی شبکه ای در سطح بتن می توان موارد زیر را نام برد:

  • عمل آوری نامناسب، ناکافی یا نامنظم.
  • اجرای پرداخت در هنگام وجود رطوبت ناشی از آب انداختن.
  • پخش کردن سیمان بر روی سطح به منظور کشیدن رطوبت ناشی از آب انداختن.
  • وجود بیش از حد حباب های سطحی.
  • استفاده بیش از حد ویبراتور برای تراکم مخلوط.

روش های ترمیم بتن در صورت رخ دادن کریزینگ، مشابه با ترک های غیر فعال است.

ترک فعال بتن چیست؟
«ترک فعال» (Active Crack یا Live Crack)، ترکی است که طول، عرض و عمق آن با گذر زمان گسترش می یابد. این نوع ترک معمولا دارای طول زیاد و راستای قطری به همراه جابه جایی یا جدایش است. وجود این ترک ها به معنای مشکلات جدی در بتن است. در صورت عدم کنترل مناسب آن ها، احتمال تخریب سازه وجود خواهد داشت.

مهم ترین عامل در ایجاد ترک های فعال بتن، وجود بارهای سازه ای بزرگ تر از مقاومت بتن است.

از دیگر عوامل موثر بر ایجاد این نوع ترک ها می توان موارد زیر را نام برد:

  • اضافه بار.
  • نشست.
  • انبساط حرارتی بتن.
  • آب زیاد در طرح اختلاط.
  • گیرش نامناسب (خشک شدن سریع).
  • کافی نبودن مقاومت بتن.
  • کمبود درزهای کنترلی.
  • شرایط محیطی نامساعد.

از روش های ترمیم بتن در صورت وجود ترک های فعال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درزگیری یا بتونه کاری.
  • حفاری و تزریق پرکننده نرم (منعطف).
  • جکتینگ.
  • تقویت.
  • دوخت.
  • پیش تنیدگی خارجی.

شوره زنی بتن چیست؟
«شوره زنی بتن» (Concrete Efflorescence)، یکی از پدیده های مخرب است که باعث تشکیل پودرهای سفید رنگ بر روی سطح سازه های بتنی می شود.

منشا این پودرهای سفید، حضور نمک های قابل حل در آب مورد استفاده برای اختلاط بتن است. با شروع گیرش نهایی بتن، نمک های موجود در آب بر اثر فشار هیدرواستاتیک به سمت سطح حرکت می کنند.

پس از سخت شدن کامل بتن، نمک ها به صورت پودرهای سفید بر روی سطح ظاهر می شوند. شوره بتن به خودی خود خطرناک نیست اما پیامدهای ناشی از آن می توانند بر روی عملکرد سازه تأثیر بگذارند (مخصوصا در صورت شوره زنی زیرزمین).

استفاده از آب تمیز، سنگدانه با ترکیب شیمیایی مناسب و عدم وجود بیش از حد مواد قلیایی (حداکثر 1 درصد وزنی) می تواند از رخ دادن شوره بتن جلوگیری کند.

به منظور مقابله با هر مشکلی، ابتدا باید عوامل به وجود آورنده و موثر بر آن مشکل را شناسایی کرد. وجود نمک های قلیایی قابل حل در ترکیب آب و سنگدانه، فقط یکی از عوامل شوره زنی بتن است.

به طور کلی، اگر امکان و زمان کافی برای رسیدن ذرات نمک به سطح وجود داشته باشد، شوره زنی در بتن رخ می دهد.

از دیگر عوامل موثر بر این پدیده می توان موارد زیر را نام برد:

  • عمل آوری نامناسب و تشکیل شوره توسط محصولات فرآیند ناقص هیدراتاسیون در سطح.
  • پایین بودن نرخ تبخیر آب و وجود زمان کافی برای رسیدن ذرات نمک به سطح.
  • بالا بودن نسبت آب به سیمان، متخلخل شدن ساختار بتن و فراهم شدن مسیر ساده برای رسیدن ذرات نمک به سطح.
  • بتن ریزی در هوای بارانی و انتقال نمک ها توسط رطوبت اضافی در محیط.
  • یکنواخت نبودن تراکم یا عمل آوری در نقاط مختلف بتن.

روش های ترمیم بتن در هنگام شوره زنی عبارت هستند از:

  • اعمال فشار آب به سطح.
  • برس کشیدن.
  • اعمال محلول های اسیدی (هیدروکلراید، سولفیریک، فوسفوریک یا دیگر محلول های اسیدی آماده برای پاک کردن شوره).
کشتیرانی
حمل زمینی
وانت
حمل هوایی
نظر شما
نام و نام خانوادگی:

شماره تماس (نمایش داده نمی شود):

کد امنیتی: captcha

متن پیام: (نظر شما پس از بررسی منتشر خواهد شد)


مطالب مرتبط:
مخفی کردن >>