حفاظت آب آشامیدنی در تأسیسات بهداشتی ساختمان چگونه انجام می شود؟
حفاظت آب آشامیدنی، یکی از نکات بسیار مهم در طراحی، نصب و نگهداری تأسیسات بهداشتی ساختمان است که عدم رعایت مقررات مربوط به آن می تواند منجر به شیوع بیماری های واگیردار و به خطر افتادن سلامت افراد در سطح خانگی و یا شهری شود.
اهمیت این مسئله به قدری زیاد است که تمام استانداردهای ملی و بین المللی به آن اشاره می کنند.
مطابق با مبحث شانزدهم مقررات ملی ساختمان، ویرایش سوم 1391، بند 16-4-7، لوله کشی توزیع آب آشامیدنی در ساختمان یا ملک باید به گونه ای باشد که از آلوده شدن آن با ورود یا نفوذ مستقیم یا غیر مستقیم هرگونه آب غیر آشامیدنی و دیگر مایعات، مواد جامد یا گازی جلوگیری شود.
در صورت اجرای سیستم لوله کشی آب یا دیگر مایعات غیر آشامیدنی به همراه سیستم لوله کشی آب آشامیدنی، استفاده از رنگ یا برچسب فلزی جداگانه برای هر سیستم به منظور تشخیص آسان آن ها از یکدیگر ضروری خواهد بود.
علاوه بر کلیات حفاظت آب آشامیدنی، قوانینی راجع به اتصال مستقیم سیستم های مختلف به یکدیگر وجود دارد. مطابق با مبحث شانزدهم، اتصال مستقیم لوله کشی های زیر با یکدیگر مجاز نیست:
لوازم جلوگیری از برگشت جریان چه هستند؟
یکی از روش های حفاظت از آب آشامیدنی و جلوگیری از ترکیب آب سیستم های لوله کشی مختلف، استفاده از لوازم برگشت جریان است.
از پرکاربردترین لوازم مورد استفاده برای این منظور می توان به موارد زیر اشاره کرد: