آب رسانی تأسیسات بهداشتی ساختمان چگونه انجام می شود؟
سیستم تامین آب تأسیسات بهداشتی ساختمان را می توان به دو بخش قبل و بعد از کنتور آب تقسیم کرد.
بخش قبل از کنتور، به انشعاب گیری از سیستم لوله کشی شهری و بخش بعد از کنتور، به سیستم لوله کشی داخل ساختمان مربوط می شود.
در این بخش، به معرفی ساختار این دو سیستم می پردازیم.
انشعاب گیری تأسیسات بهداشتی ساختمان از خدمات شهری چگونه است؟
به قسمتی از لوله کشی آب که بین لوله اصلی کوچه یا خیابان و کنتور ساختمان کشیده می شود، انشعاب از لوله اصلی می گویند.
انشعاب از لوله اصلی، تأثیر بسزایی بر روی بهداشت لوله کشی عمومی دارد. از این رو، نصب و اجرای آن باید با رعایت کامل دستورالعمل های سازمان آب انجام شود. تصویر زیر، روش انشعاب گیری از لوله اصلی شبکه لوله کشی آب شهری به لوله کشی داخل ساختمان را نمایش می دهد.
اجزای انشعاب گیری از لوله اصلی مطابق با تصویر بالا عبارت هستند از:
لوله اصلی آب شهری.
شیر انشعاب:
شیری که بر روی لوله اصلی آب شهر کار گذاشته می شود. این شیر به منظور قطع جریان آب ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد.
لوله انشعاب:
لوله ای از جنس PVC فشار قوی، پلی اتیلن و یا مس با قطر حداکثر یک سوم لوله اصلی آب شهر است که شیر انشعاب را به شیر پیاده رو و کنتور آب متصل می کند.
حداقل قطر این لوله برای مصرف یک خانوار برابر 20 میلی متر و برای مصرف چند خانوار برابر 25 میلی متر در نظر گرفته می شود.
شیر پیاده رو:
شیری مقابل ساختمان و به فاصله حداقل 50 سانتی متر از دیوار روی لوله انشعاب است. هنگام انجام تعمیرات اساسی ساختمان یا قطع آب مشترک می توان از این شیر استفاده کرد.
کنتور آب:
دستگاهی برای اندازه گیری میزان مصرف و جلوگیری از مصرف بی رویه آب است. این دستگاه معمولا در داخل ساختمان یا حیاط در نزدیکی در ورودی نصب می شود.
شیر فلکه قطع و وصل:
این شیر در جعبه کنتور و پیش از آن نصب می شود. شیر فلکه معمولا به منظور قطع آب در هنگام سرویس و تعمیرات داخل ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد.
شیر یک طرفه یا شیر خودکار:
این شیر در جعبه کنتور و بعد از آن قرار دارد. وجود شیر شیر یک طرفه از بازگشت آب درون ساختمان و آلودگی احتمالی سیستم لوله کشی شهری جلوگیری می کند.
اجرای لوله های انشعاب معمولا در عمق کافی از زمین صورت می گیرد تا از یخ زدگی آب درون آن ها در شرایط جوی سرد جلوگیری شود.