مراحل اجرای سازه فولادی کدام هستند؟
اجرای سازه فولادی طی فرآیندهایی نظیر بلند کردن، جانمایی و نصب اتصالات پروفیل های فولادی یا المان های پیش ساخته انجام می گیرد.
تکمیل ایمن، سریع و اقتصادی این فرآیندها به تصمیمات اتخاذ شده در مرحله طراحی سازه بستگی دارد. از این رو، مرحله ای برای برنامه ریزی و تعیین برنامه زمانبندی اجرای سازه در نظر گرفته می شود.
برپایی سازه فولادی چیست و چگونه انجام می شود؟
برپایی سازه فولادی، فرآیند بلند کردن و جانمایی عضوها یا المان های مختلف و آماده سازی آن ها برای اجرای اتصالات است. از اصلی ترین فعالیت های برپایی سازه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
روش برپایی سازه فولادی چیست؟
جرثقیل و بالابر، متداول ترین روش مورد استفاده برای برپایی ساختمان و پل های فولادی است.
چرثقیل چیست ؟
«جرثقیل» (Crane)، یکی از متداول ترین تجهیزات جابه جایی و جانمایی قطعات در پروژه های مهندسی است. این وسیله به گسترده در ساخت ساختمان های متوسط تا بزرگ و پل ها مورد استفاده قرار می گیرد. جرثقیل ها به دو دسته کلی متحرک و ثابت تقسیم بندی می شوند.
بالابر چیست؟
بالابر، وسیله ای است که برای دسترسی به اسکلت فولادی در حین اجرای عملیات های برپایی نظیر محکم کردن اتصالات مورد استفاده قرار می گیرد.
بالابرها را می توان هم بر روی زمین و هم بر روی بخش های تکمیل شده سازه فولادی مستقر کرد. البته پیش از استقرار بالابر بر روی المان های سازه، باید مسائل ایمنی را مورد بررسی قرار داد.
سرعت برپایی سازه فولادی:
سرعت برپایی و اجرای سازه فولادی، وابستگی زیادی به تعداد جرثقیل های و تجهیزات جابه جایی دارد. برای به حداقل رساندن تجهیزات جابه جایی مورد نیاز، باید تا حد ممکن از المان های پیش ساخته استفاده کرد.
در صورتی که میزان دسترسی به جرثقیل پایین باشد (جرثقیل موجود جوابگوی فعالیت های برنامه ریزی شده نباشد)، استفاده از عرشه فولادی (امکان جابه جایی دستی) نسبت به قطعات پیش ساخته بتنی (نیاز به جابه جایی با چرثقیل) گزینه مناسب تری است.
بررسی همترازی، هم ردیفی و شاقول بودن:
یکی از فعالیت های مهم در اجرای سازه های فولادی، بررسی مناسب بودن موقعیت قرارگیری تمام اعضا به عنوان یک سیستم واحد است.
این کار، توسط مهندسان نقشه بردار و کارکنان بخش اجرا صورت می گیرد. مهندسان به همراه ابزارهای نقشه برداری، از صحیح بودن موقعیت المان های مختلف اسکت سازه فولادی در حین محکم کردن اتصالات توسط کارکنان اطمینان حاصل می کنند.
اگر بخشی نیاز به جابه جایی داشته باشد، مهندسان آن را به کارکنان اطلاع می دهند تا اصلاحات لازم انجام شود. این فرآیند تا تراز، ردیف و شاقول شدن تمام بخش های سازه ادامه می یابد.
تلرانس یا رواداری چیست؟
رواداری یا «تلرانس» (Tolerance)، بازه مجازی است که عملکرد سیستم، تجهیزات و سازه در آن تغییر چندانی نمی کند. به منظور اطمینان از مطابقت ازبیلت اسکلت سازه با فرضیات طراحی، برای هندسه سازه و اعضای آن، رواداری تعریف می شود.
بر اساس استاندارد BS EN 1090-2، رواداری دارای دو نوع اساسی و عملکردی است. تلرانس اساسی به مشخصات مکانیکی (استحکام و پایداری) سازه و تلرانس عملکردی به هندسه سازه بستگی دارد.
رودارای اساسی به عنوان مبنایی برای مقایسه نواقص ازبیلت با مقادیر مشخص شده در محاسبات طراحی سازه مورد استفاده قرار می گیرد.
قرارگیری نواقص ازبیلت در محدوده رواداری نشان می دهد که احتمال اعمال بارهای ثانویه بزرگ تر از مقادیر مجاز طراحی بسیار کم خواهد بود. رواداری اساسی به عنوان معیاری برای بررسی میزان محکم بودن اتصالات نیز به کار برده می شود.
اجرای اتصالات پیچی:
پس از برپایی و تنظیم اعضای سازه بر اساس روداری، نوبت به اجرای اتصالات می رسد. در سازه های فولادی، استفاده از اتصالات پیچی به اتصالات جوشی ترجیح داده می شود.
اتصالات پیچی از سرعت بالاتر، مقاومت بیشتر در برابر شرایط جوی بد و دسترسی بهتر برای بازرسی بهره می برند.
اجرای اتصالات جوشی:
همان گونه که در بخش قبلی اشاره کردیم، معمولا در صورت فرهم بودن امکان استفاده از اتصالات پیچی، جوشکاری در محل پروژه ترجیح داده نمی شود.
اجرای اتصالات جوشی در محل پروژه، نیازمند فراهم کردن محیط مناسب برای محافظت در برابر آب و هوای بد و دسترسی مناسب برای بازرسی های بعدی است. فراهم کردن محافظت و دسترسی می تواند به معنای تدارک دیدن برای پیامدهای احتمالی و صرف هزینه های بیشتر باشد.
المان های موقتی سازه فولادی چه هستند؟
المان ها موقتی معمولا برای اجرای پل مورد استفاده قرار می گیرند. با این وجود، برخی از این المان ها در ساختمان سازی نیز کاربرد دارند. نمونه هایی از المان های موقتی سازه فولادی عبارت هستند از:
پس از تکمیل مراحل قبلی، برپایی اسکلت سازه به پایان می رسد. به این ترتیب، اسکلت فولادی برای اجرای مراحل بعدی تحویل داده می شود.
مهم ترین معیار برای ارزیابی کیفیت برپایی، دقت جانمایی و محل قرارگیری المان های سازه است. به منظور کنترل کیفیت، موقعیت اجزای مختلف سازه و اسکلت با استفاده از تجهیزات نقشه برداری برداشت می شود.
کارشناسان کنترل کیفیت باید از دقت و تجربه بالایی برخوردار باشند؛ چراکه تجهیزات برداشت دارای خطا هستند.
این موضوع، بررسی کیفیت اجرای اسکلت با توجه به رواداری های مشخص شده را دشوار می کند. با تایید کارشناسان کنترل کیفیت، پروژه برای اجرای عرشه فولادی و فازهای بعدی ساخت آماده می شود.
سازه های فولادی دارای انواع مختلفی است که هر یک برای مقاصد متفاوت مورد استفاده قرار می گیرند.
در بخش بعدی، انواع سازه فولادی بر اساس سیستم سازه ای مورد استفاده برای اجرای آن ها را معرفی می کنیم.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
