ساختار تعریف شده و اصلی این ماده به شکل مولکول بزرگ از نوع Polymer Comb Type است که دارای یک شاخه اصلی به نام Back Bone و شاخه های فرعی متصل به آن به نام Side Chain است که تفاوت در طول این شاخه اصلی و شاخه های فرعی و همچنین نسبت های بین آنها موجب بروز آثار متفاوتی در مشخصات بتن تولید شده میشود.
در ساختار این ماده از ترکیب جدیدی استفاده شده و به شکل قابل توجهی از افت اسلامپ بدون اثر کاهشی در مقاومت های سنین کم جلوگیری می نماید. و به عنوان ماده افزدونی مناسبی در تولید بتن های خود تراکم مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از مواد شیمیایی دیرگیر کننده جهت جلوگیری از افت اسلامپ اثر کاهشی در مقاومت های سنین پایین دارند ولی در ترکیب این نوع ماده این عارضه مرتفع شده است.نحوه عملکرد فوق روان کننده حاصل از این ترکیب به طول شاخه اصلی، تعداد و طول شاخه های فرعی و میزان قلیاییت ماده بستگی دارد.
این ماده دارای خاصیت قطبی بوده و در محلول آبی 20-25 درصد؛ دارای بیشترین میزان پولاریزاسیون است که نشان دهنده بیشترین میزان انتقال الکتریکی یا همان Conductivity است.ساختار مولکول پلی کربوکسیلات نیز در توانایی ماده برای ایجاد بیشترین میزان پولاریزاسیون مولکول های آب نیز موثر است. بهترین ساختار طول زنجیره اصلی بلند، دانسیته شاخه های جانبی کم و میزان اسیدیته نزدیک به خنثی است.
همانطور که ملاحظه میشود قابلیت نگهداری روانی ارتباط مستقیمی با طول زنجیره مولکولی شاخه های فرعی دارد.در واقع هر چه شاخه اصلیو شاخه های فرعی بلندتر باشد. میزان نگهداری روانی بیشتر خواهد شد. ولی در صورتی که نسبت طول شاخه اصلی به دانسیته شاخه های جانبی از یک حد معینی فراتر رود. قابلیت کاهندگی آب تحت تأثیر قرار گرفته و برای رسیدن به درصد کاهش آب مطلوب مقدار بیشتری از فوق روانساز باید مصرف شود.
هوازایی در فوق روانساز های بر پایه پلی کربوکسیلات اتر ناشی از دو عامل است، اولین عامل خاصیت کاهش دهندگی جذب سطحی مولکول های کربوکسیلات به عنوان فعال کننده سطحی یا (Surfactant (surface active agent است که ایجاد هوازایی می کنند و عامل دوم خارج شدن آب از داخل آگلومره های سیمان و افزایش میزان آب آزاد بتن است که به خودی خود باعث افزایش هوازایی در بتن میشود.میزان هوای ایجاد شده متناسب با موارد متعددی است که برخی از آنها به شرح زیر است:
جهت محدود نمودن هوازایی پلی کربوکسیلات ها از De-Foamer یا ضد کف استفاده می شود. ضد کف ها بر پایه مواد شیمیایی مختلفی ساخته می شوند که تشکیل Micelle را در محلول های آبی توسط مولکول های فعال کننده سطحی کنترل می کنند. و متعاقباً هوازایی پلی کربوکسیلات ها را کم می کنند. به دلیل متغیر بودن میزان هوازایی پلی کربوکسیلات اتر در بتن های مختلف، اکثر تولید کنندگان پلی کربوکسیلات اتر در دنیا، ضد کف را به همراه ماده فوق روانساز نیز عرضه می دارند و مصرف کننده به همراه آزمایش هوای بتن تازه، متوسط مقدار مورد نیاز را تعیین می کند. میزان مصرف بهینه ضد کف با توجه به طرح اختلاط و آب مصرفی و از همه مهم تر انجام حداقل سه بار آزمایش تعیین درصد هوای بتن در کارگاه در حدی تعیین می شود که کارایی بتن را بیش از حد تحت تأثیر قرار ندهد.