محدودیت دمایی برای کارهای عمرانی

دمای بتن ریزی در هوای گرم و بتن ریزی معمولی حداکثر 32 درجه است. هوای گرم در کیفیت بتن تازه یا سخت شده اثر می گذارد و سبب بروز خواص نامطلوب در بتن می شود. به طور کلی اگر دمای بتن بیشتر از 32 درجه سانتیگراد باشد، هوای گرم محسوب می شود. در شرایط هوای گرم، بایستی از بتن ریزی خودداری شود. در چنین مواردی بهتر است به جای ساخت بتن و بتن ریزی در اواسط روز، در اوایل صبح یا شب هنگام، بتن ریزی انجام شود. هوای گرم، آثار نامطلوب در بتن تازه و سخت شده دارد و چنانچه تمهیدات خاص اعمال نشود، کیفیت مورد نظر بتن حاصل نمی شود.

دمای بتن ریزی در هوای گرم و بتن ریزی حجیم حداکثر 15 درجه است.ضد یخ تا دمای 15- درجه کارایی دارد و کارش پایین اوردن دمای انجماد است.برای بتن های خیس، عمل یخ زدگی یک عامل تخریب است، چون آب به هنگام یخ زدن ازدیاد حجم پیدا کرده و باعث تولید تنش های مخرب درونی شده و بتن ترک برمی دارد. ترک ها و درزها در نتیجه یخ زدگی و ذوب متناوب، باعث می شود سطح بتن به صورت پولکی درآمده و بر اثر فرسایش، خرابی و عمق بیشتری پیدا کند. عمل یخ ز دگی بتن و میزان تخریب حاصله، بستگی به درجه تخلخل و نفوذپذیری بتن دارد که این موضوع به تأثیر ترک ها و درزها بستگی دارد.

چنانچه هوا سرد و دمای بتن کم باشد، سرعت واکنش سیمان با آب کند و زمان گیرش طولانی می شود در نتیجه مقاومت چندانی در ساعا ت و روزها ی اولیه حاصل نمی شود. زمان قالب برداری طولانی خواهد شد و ممکن است در طول این مدت به واسطه لرزش و ضربه آسیبی به بتن وارد شود. چنانچه در هنگام گیرش یا پس از آن، زمانی که مقاومت بتن چندان زیاد نیست یخبندان در بتن حاصل شود، بتن به واسطه انبساط ناشی از یخ زدن آب در حفرات، در اثر تنش های کششی حاصله، ترک دار و از بین برود.

در دمای کمتر از 5- نباید میلگرد را خم زد. خم زدن به طور مکانیکی و سرعت متناسب به نوع فولاد و دمای محیط بستگی دارد.میلگردها را معمولاً با توجه به قطر آنها می خوانند مثلاً میلگرد 18، میلگردی است که قطر آن 18 میلیمتر است.حداقل میلگردی که در ساختمان ها مصرف می شود نمره 6 است. (خاموت)درساختمان فلزی، از میلگرد بیشتر در فنداسیون ( پی) و شناژها استفاده می شود. میلگردها معمولاً به طول 12 متر به بازار عرضه می شوند. با توجه به شکل و ابعاد فونداسیون باید آنها را به اندازه ی دلخواه قیچی کنید.

شبکه آرماتورها باید به صورت یک کلاف یک پارچه عمل کند نحوه ی اتصال آنها به یکدیگر بسیار حائز اهمیت است. که مسلماً باید با نظارت مهندس ناظر اجرا شود.معمولاً در کارگاه ها برای اتصال دو نوع آرماتور 40 برابر قطر آرماتور آنها را با هم اورلب کرده (طول اورلپ:40 ضرب در قطر ارماتور) و به وسیلهی مفتول آنها را به هم می بندند.این نوع اتصال برای آرماتورهای تا نمره ی 32 مجاز است.اندازه قطر و نحوه اجرای آرماتورها دقیقاً طبق نقشه و با نظر مهندس محاسبه و اجرا شود، مقدار میزان مصرف میلگرد در بتون با توجه به سطح مقطع آن است.حداقل دمای عایق کاری و قیر کاری 4 درجه است کمتر از این مقدار مجاز نیست. قیر بالای 175 درجه می سوزد.

میزکاری سطح زیر قیر و گونی به طوری که حتی گرد و خاک هم نداشته باشد.چون مانع چسبندگی قیر به سیمان می شود.هم پوشانی گونی ها روی هم حداقل باید 10 سانتی متر باشد.اورلب یا هم پوشانی گونی ها باید حتماً در جهت شیب باشد.اگر از دو لا یا بیشتر گونی استفاده شود بهتر است که گونی ها در لایه های مختلف عمود بر هم اجرا شوند.بعد از اتمام قیر کاری به خاطر آسیب ندیدن و سوراخ نشدن ایزولاسیون بهتر است که یک لایه ملات نرم روی اون اجرا شود.

کفشورها هم سطح کف بریده شوند و قیر و گونی حتماً تا داخل لوله هم زده شود.توجه داشته باشید که عایقکاری به هنگام بارندگی مجاز نیست.عایقکاری بر روی سطوح مرطوب مجاز نیست، زیرا در غیر این صورت حباب هایی در زیر قشر عایقکاری تشکیل می شود که با گرم و سرد شدن هوا و حرکات جزئی اجزای ساختمان و یا وارد شدن ضربه به سطوح عایق، ممکن است دچار پارگی و صدمه شوند.قیرهای جامد را تا هنگامی که گرم و روانند، باید به مصرف رساند.عایقکاری در دمای کمتر از 4+ درجه سلسیوس، نباید انجام شود.قیرهای مورد مصرف را نباید بیش از 177+ درجه سلسیوس گرما داد، زیرا مواد فرار آنها جدا شده و ویژگی های مطلوب قیر از دست می روند.

یکی از مسائل مهی که جوشکار و به ویژه مسولین یک کارگاه باید به آن توجه داشته باشند رعایت نکات ایمنی در جوشکاری است. چون عدم رعایت نکات ایمنی در جوشکاری باعث بروز حوادث ناگوار می شود که نه تنها باعث خسارت مالی بلکه خسارت جانی و عواقب تاسف باری خواهد داشت. برای جوشکاری دمای سطح کار برای جوش نباید کمتر از 18- درجه باشد.

نظر به اثرات سو اشعه قوس الکتریکی، استفاده از نقاب جوشکار برای جوشکار و کم او ضروری است. نقاب ها باید دارای شیشه های مناسب با قدرت قوس باشند.استفاده از نقاب هایی که دارای سوراخ بوده یا شیشه های آنها ترکدار باشد، برای چشم بسیار خطرناک است و باید به محض شکسته شدن شیشه نقاب یا عینک آنها را تعویض کرد.برای حفاظت در مقابل ذرات فلز مذاب استفاده از پیش بند و لباس کار و غیره ضروری است. ولی وقتی جوشکار از نردبان بالا رفته و د ر بالاتر از سطح زمین کار کند نباید از پیش بند استفاده شود.

وقتی جوشکاری در فضای بسته انجام پذیرد باید حتماً فضای مزبور تهویه شود. در ضمن توجه شود که درجه حرارت در آنجا بالا نرود.وقتی که جوشکاری در جاهای بسته و کوچک که تجمع گاز و دود زیاد است، انجام می گیرد استفاده از ماسک ها ی مخصوص و بطری های کسیژن توصیه می شود.تمیز کردن جوش درزها قبل از جوشکاری و تمیز کردن جوش پس از انجام جوشکاری باید به وسیله ابزارهای مناسب و با دست دستکشدار به عمل آید. از کار کردن با دست لخت باید خودداری شود.برای رنگ کردن سطوح فلزی و رنگ زدایی (برای جلو گیری از میعان بخار آب) دما باید 3 درجه از نقطه شبنم محیط بالاتر باشد. دمای انبار رنگ باید بین 18 تا 35 درجه باشد.

هدف از آماده سازی سطح ایجاد چسبندگی مطلوب پوشش بر روی سطح کار است. چسبندگی در کل، نقش تأثیر پوشش بر سطح را تعیین می کند. لذا قبل از شروع آماده سازی باید مشخص شود که آیا با اعمال پوشش تنها قرار است یک لایه فیلم بر روی سطح ایجاد شود یا یک عامل تأثیر گذار برای سطح به حساب می آید. در مناطق خورنده شدید در صورت عدم آماده سازی مناسب، چسبندگی دارای مشکلات عدیده ای خواهد بود. بنابراین آماده سازی سطح برای طولانی شدن عمر و تأثیر پوشش بسیار حیاتی است