مزایا و محدودیت های ظاهری روش کومبی تیر و سقف

در این روش کف سازی به حداقل می رسد و می توان لوله کشی برق و شوفاژ را داخل سقف انجام داد چون بر خلاف کامپوزیت معمولی که تمامی مسیرهای افقی به وسیله تیر آهن قطع می شود به خصوص با استفاده از بلوک به صورت عمودی یا قالب بندی مستقیم ضخامت ماهیچه محل مناسبی برای ایجاد کانال با ابعاد نسبی است ادامه کانال ها به صورت طولی و عرضی می توان با کانال های PVC یا قرار دادن قطعات یونولیت در قسمت ماهیچه اجرا کرد.

به خاطر ترکیب خاص بتن و فولاد عبور داکت ها یا مسیرهای عمودی از محل قرار گرفتن تیر آهن و ماهیچه غیر ممکن است و باعث کم کردن مقاومت تیرها می شود و در صورت اجبار طراحی خاص و تقویت لازم را می طلبد و بنابراین در زمان طراحی لازم است تمامی محدودیت های نقشه معماری در نظر گرفته شود.

تیر ریزی کومبی نی یت Combiniette

با فاصله تیر آهن حدود 2/5 متر انجام می شود که تا 4 متر نیز قابل افزایش است این اندازه به صورت تجربی به دست آمده و کمترین مصرف فولادی را به دست می دهد. در پروژه هایی که فاصله ستون ها نامناسب و دهنه ها قابل قسمت به عدد فوق نیستند می توان دو یا چند دهنه را به عدد فوق تقسیم نمود.

ضخامت سقف و تاوه بتنی

ضخامت تمام شده سقف را با توجه به انواع و اندازه های مختلف بلوک های سقفی و ضخامت تاوه روی آن و حدود 3 سانتی متر کف سازی در بالا و ضخامت گچ از زیر می توان تعیین نمود که به عنوان مثال با استفاده از بلوک سقفی با ارتفاع 25 سانتیمتر و ضخامت تاوه 10 سانتیمتر نزدیک به 39 سانتیمتر می شود که ضخامت مقاوم آن 35 سانتیمتر است. در استفاده از بلوک سفالی سقفی موجود در بازار می توان تیرچه های فرعی به فواصل 40 سانتیمتری ایجاد کرده و ضخامت دال را به حدود 4 یا 5 سانتیمتر رسانید و نتیجه آن سبک تر شدن وزن سقف است.

به منظور سبک سازی بیشتر و مصرف آهن پایین تر طرح و اجرای کومبی نی یت بدون بلوک و با استفاده از قالب مستقیم یا مدولار پیشنهاد می شود. بهترین ضخامت تمام شده قسمت مقاوم سقف در صورت استفاده از قالب مستقیم با تجربیاتی که در ارجا به دست آمده 48 سانتیمتری می شود که ممکن است با محدودیت های معماری و تأسیساتی تغییر نماید.