با توجه به اینکه برای تخته های منیزیمی استاندارد خاصی وجود ندارد، بنابراین این نوع تخته ها با ویژگی های استاندارد مربوط به تخته های سیمان الیافی مقایسه می شود. کاربرد این نوع تخته ها، به عنوان پوشش دیوار، پارتیشن و سقف کاذب هنگامی مجاز است که الزامات ذکر شده در استاندارد EN 12467 در آن رعایت شده باشد.
استفاده از تخته های منیزیمی در مناطقی که در معرض دما، رطوبت زیاد و یخ زدن شدید قرار می گیرند باید الزامات تخته های سیمان الیافی دسته A ذکر شده در استاندارد EN 12467 را برآورده سازد.استفاده از تخته های منیزیمی در مناطقی که در معرض دما، رطوبت و کاهش یخ زدن قرار می گیرند باید الزامات تخته های سیمان الیافی دسته B ذکر شده در استاندارد EN 12467 را برآورده سازد.مقاومت خمشی و مدول گسیختگی این نوع تخته ها باید الزامات تخته های سیمان الیافی (دسته های A، B، C) ذکر شده در استاندارد EN 12467 را برآورده سازد.
الزامات دوام تخته های منیزیمی باید بر اساس الزامات دوام ذکر شده در استاندارد EN 12467 شامل نفوذپذیری بخار آب، پایداری در برابر چرخه های یخ زدن - آب شدن، چرخه های حرارت- بارش، مقاومت در برابر آب گرم، چرخه های خیساندن-خشک کردن، عملکرد در برابر آتش باشد.به طور کلی الزامات عملکرد فیزیکی و مکانیکی تخته ای منیزیمی باید بر اساس استاندارد EN 2467 باشد.الزامات عملکرد آکوستیکی سیستم های اجرا شده با تخته های منیزیمی باید بر اساس استاندارد EN 12467 باشد.
با توجه به وجود درزهای عمودی و افقی، اثر قطعات نما در صدابندی دیوار حاصل ناچیز است. لذا لازم است صدابندی دیوار تمام شده توسط دیوار اصلی و عایق حرارتی و مطابق با مبحث 18 مقررات ملی ساختمان ایران تامین شود.هنگام نصب تخته های منیزیمی زیرقاب ها به عنوان نگهدارنده این نوع تخته ها باید انتظارات عملکردی زیر را برآورده سازند.
روش های مورد استفاده برای اجرای عایق حراتی باید به گونه ای باشد که پل های حرارتی در محل اتصال تا حد امکان محدود شوند.در جزییات مورد استفاده برای آب بندی و در صورت لزوم هوابندی باید اصول پایه برای جلوگیری از خیس شده عایق و دیوار و هدایت آبهای نفوذی به خارج در نظر گرفته شده باشد.
امکان پیش بینی درزهای انبساط و کنترل اثر انقباض و انبساط قطعات نماپیچ ها، پرچ ها و…. در نصب تخته های منیزیمی باید الزامات استاندارد مربوط را برآورده سازند.جزییات فنی طراحی مانند فاصله استادها، استفاده از لایه EPDM، جزییات لایه هوابند و لایه تهویه هوا، نوع پیچ ها و فاصله پیچ ها، نوع گیردای (اتصال ثابت، متحرک)، فاصله درزهای انبساطی و …باید ارائه شود.رعایت تمامی ضوابط مندرج در مبحث 6 مقررات ملی ساختمان ایران در خصوص اتصال قطعات نما به ساختمان الزامی است.
تمامی قطعات الحاقی به ساختمان باید در مقابل نیروهای جانبی بر اساس ضوابط ارائه شده در مبحث 6 مقررات ملی ساختمان ایران محاسبه شوند. پوشش های ساختمانی شامل نماها، باید برای اثرات ناشی از نیروی باد بر اساس ضوابط طراحی و ساخته شوند.در صورتی که ضخامت بیش از حد متعارف حدود 5 سانتیمتر، برای عایق در نظر گرفته شود، طراحی دستک ها و اتصالات به دیوار پشت کار باید متناسب با وضعیت دیوار و نیروهای اعمال شده باشد.
از آنجا که در این سیستم، عایقکاری حرارتی عمدتاً از خارج صورت می گیرد و یک لایه هوا بین قطعات نما و عایق حرارتی در نظر گرفته می شود لازم است از عایق های معدنی غیر قابل سوختن استفاده شود.رعایت ضوابط مندرج در مبحث 19 مقررات ملی ساختمان ایران به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی الزامی است.شایان ذکر است که مقاومت حرارتی دیوار، به طور کلی توسط دیوار اصلی و عایق حرارتی تامین می شود. همچنین با توجه به اینکه معمولاً لایه هوا تهویه شده است مقاومت لایه هوا و تخته منیزیمی در محاسبات لحاظ نمی شود.
در استفاده از زیر سیستم مذکور، اثر پل حرارتی ناشی از دستک ها ناچیز است، ولی در صورت بالا بودن ضخامت عایق حرارتی لازم است اثر آن لحاظ شود.تامین هوابندی مورد نیاز، باید توسط دیوار پشت کار صورت گیرد.به منظور حفظ نما در برابر شرایط مختلف محیطی و تامین دوام مورد احتیاج لازم است زیرسازی، شامل دستک ها، سپری ها و پرچ ها همگی از جنس آلومینیوم باشد.لازم است تمهیدات لازم متناسب با شرایط مختلف اقلیمی و محیط های خورنده ایران صورت پذیرد.