آسفالت از دیرباز یکی از مهم ترین زیرساخت های شهری، کوچه ها و خیابان ها بوده اند. با گسترش شهرها و افزایش تقاضا برای حمل و نقل، بزرگرا ه ها و آزادرا ه ها نیز به را ه های شهری افزوده شدند تا ضمن پاسخگویی به نیاز حرکتی شهر، امکان حرکت پرسرعت خودروها در شهر را فراهم نمایند.
از آنجا که کیفیت روسازی معابر شهری یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار در کیفیت سیستم حمل و نقل شهری است، ساخت روسازی های با کیفیت به همراه تعمیر و نگهداری صحیح روسازی می تواند عاملی مهم در تأمین رضایت شهروندان در مورد عملکرد شهرداری باشد.آیین نامه ها و گزارش های مختلفی در دنیا منتشر شده است که انواع خرابی های روساز ی ها را به همراه دلایل رخداد و روش های ترمیم آن ارائه و دسته بندی می نمایند.
با توجه به این موضوع که خرابی ها در وهله اول تابع عوامل فیزیکی ناشی از ساخت روسازی لحاظ می شوند، در هر منطقه از دنیا این امکان وجود دارد که به تناسب نوع قیر، نوع سن گدانه، روش ساخت، نوع زیرسازی راه، نوع ترافیک و بسیاری عوامل دیگر، دسته های مختلفی از خرابی رخ دهند.
به عنوان مثال خرابی هایی از نوع تر ک خوردگی عرضی در مناطقی که تغییرات دمایی کم است، به ندرت به چشم می خورد. علاوه بر عوامل مذکور، ضعف در تعمیر و نگهداری و عدم وجود سیستم مدون مدیریت روسازی می تواند منجر به صرف بودجه در بخشی از روسازی شود که نیاز کمتری به تعمیر و نگهداری دارد و در پی آن بخش هایی از روسازی که نیاز مبرمی به تعمیرات دارند همچنان بدون تعمیر و نگهداری باقی بمانند.
این موضوع در روسازی معابر اهمیت زیادی دارد، چرا که شناسایی صحیح خرابی و تعمیر آن در محل مناسب و زمان مناسب و همچنین با شیوه مناسب می تواند از صرف بودجه های چند برابری در سا ل های آتی جلوگیری نماید.