تیرها و ستون ها بایستی از نیمرخ نورد شده یا مقاطع ساخته شده از ورق طبق ضوابط ارائه شده برای مشخصات مصالح باشند.اتصال تیر به ستون از طریق اتصال تیر به بال ستون انجام گیرد.حداکثر ارتفاع تیرها و ستون ها برای مقاطع نورد شده 100 سانتیمتر و برای مقاطع ساخته شده از ورق به ارتفاع مقطع معادل نورد شده محدود شده است. ابعاد عرض و ضخامت بال ستون ها با مقطع صلیبی نباید بیشتر از مقادیر مجاز آن در مقاطع نورد شده معادل باشند. مقاطع ستون های جعبه ای بال پهن در صورت مشارکت در عملکرد لرزه ای قاب های خمشی در دو راستای متعامد نباید عرض یا عمق بیشتر از 70 سانتیمتری را داشته باشند.
حداکثر ارتفاع مقطع نورد شده ستون ها هنگامی که از دال سازه ای بتنی استفاده می شود به مقدار 100 سانتیمتر محدود شده است. در صورت عدم استفاده از دال سازه ای بتنی حداکثر ارتفاع به مقدار 40 سانتیمتر محدود شود.برای تیرها حداکثر وزن واحد طول به مقدار 450 کیلوگرم بر متر محدود شده است ولی هیچگونه محدودیتی برای وزن واحد طول ستون ها وجود ندارد.حداکثر ضخامت بال اعضا به مقدار 50 میلیمتر محدود شده است. حداقل نسبت فاصله خال صد هانه به عمق تیر در قاب های خمشی ویژه برابر 7 و در قاب های خمشی متوسط به مقدار 5 محدود شده است.
نسبت عرض به ضخامت در با ل ها و جان تیرها و ستون ها بایستی مطابق الزامات ضوابط لرزه ای مبحث دهم مقررات ملی ساختمان باشد. برای اینکه بارهای ثقلی موقعیت مفصل پلاستیک را به فاصله قابل ملاحظه ای از مرکز مقطع کاهش یافته تیر انتقال ندهند، اندازه عرض بال در محاسبات مربوط به نسبت عرض به ضخامت بال باید بیشتر از عرض بال در فاصله دو سوم از مرکز مقطع کاهش یافته باشد.مهاربندی جانبی تیرها ضوابط لرزه ای مبحث دهم مقررات ملی ساختمان تامین شود.مهاربندی جانبی الحاقی باید طبق ضوابط لرزه ای مجاور مقطع کاهش یافته و در مجاورت مفاصل پلاستیک انجام گیرد.
در صورت استفاده از مهاربندی جانبی الحاقی، اجزای تشکیل دهنده آن در تیر نباید در فاصله ای بیشتر از d/2 (نصف عمق تیر) از انتهای دورترین موقعیت مقطع کاهش یافته تیر نسبت به بر ستون قرار داشته باشند. هیچ کدام از اجزای مهاربندی جانبی نباید بر روی تیر در ناحیه بین بر ستون تا انتهای دورترین موقعیت مقطع کاهش یافته نسبت به بر ستون قرار داشته باشند. استفاده از مهارجانبی الحاقی باعث افزایش مقاومت مورد انتظار تیر می شود.
صورت استفاده از مهاربند جانبی الحاقی، عضو مهاری نباید به مقطع کاهش یافته ( ناحیه حفاظت شده) متصل باشد. اعضای مهاربندی جانبی الحاقی در ناحیه ای از اتصال که در آن انتظار وقوع تغییر شکل های جانبی و دورانی بر اساس ضوابط طراحی اتصال RBS پیش بینی شده است ممکن است شروع گسیختگی های زیادی را در این ناحیه تحمل نماید. به این ترتیب در صورت تامین مهاربندی جانبی الحاقی، بایستی جزئیات اجرایی آن در ناحیه بین بر ستون تا دورترین موقعیت مقطع کاهش یافته RBS از بر ستون قرار گیرد.
برای سیستم های قاب خمشی که در آنها دال بتنی سازه ای در بین ناحیه بحرانی (حفاظت شده) با برشگیرهای جوشی با فواصل مرکز به مرکز حداکثر 300 میلیمتر استفاده از مهاربندی جانبی بالا و پایین در مقطع کاهش یافته نیاز نیستند.ناحیه بحرانی (حفاظت شده) باید شامل قسمتی از تیر بین بر ستون و انتهای دورترین موقعیت مقطع کاهشیافته تیر نسبت به بر ستون باشد.